۳۵۶ سرگرمى و غفلت
۱۶۳۳ ـ سرگرمى و غفلت
قرآن:
«بدانيد كه زندگى دنيا، در حقيقت، بازى و سرگرمى و زيور و فخر فروشى ميان شماست».
«و چون تجارتى يا سرگرميى ببينند، به سوى آن پراكنده مى شوند و تو را همچنان ايستاده رها مى كنند. بگو: آنچه نزد خداست، از سرگرمى و تجارت بهتر است و خدا بهترين روزى دهندگان است».
حديث:
۵۶۹۵.امام على عليه السلام :اى مردم! از خدا بترسيد؛ زيرا هيچ كسى عبث آفريده نشده، تا به سرگرمى و غفلت [وقت ]گذراند و مهمل رها نشده تا بيهودگى كند.
۵۶۹۶.امام على عليه السلام :سرگرمى (غفلت)، خوراك حماقت است.
۵۶۹۷.امام على عليه السلام :بدترين چيزى كه عمر در آن تلف مى شود، بازيگوشى است.
۱۶۳۴ ـ پيامدهاى سرگرمى كردن
۵۶۹۸.امام على عليه السلام :سرگرمى كردن، خداوند مهربان را به خشم مى آورد و شيطان را خشنود مى سازد و قرآن را از ياد مى برد.
۵۶۹۹.امام على عليه السلام :سرگرمى، تصميمات جدّى را تباه مى كند.
۵۷۰۰.امام على عليه السلام :دورترين مردم از موفقيت، كسى است كه شيفته سرگرمى و شوخى است.
۵۷۰۱.امام على عليه السلام :كسى كه زياد به سرگرمى بپردازد، عقلش كم است.
ر.ك : آوازه خوانى ، باب ۱۴۵۱ .
۱۶۳۵ ـ ايمان و سرگرمى
۵۷۰۲.امام على عليه السلامـ در وصف مؤمن ـفرمود : وقتش پُر است.
۵۷۰۳.امام حسن عليه السلام :مؤمن ، سرگرمى نمى كند تا در نتيجه غافل گردد. پس چون [لحظه اى در كار خود] بينديشد اندوهگين شود.
۵۷۰۴.امام صادق عليه السلامـ درباره كسى كه براى سرگرمى دنبال شكار مى رود ـفرمود : مؤمن، فرصت چنين كارهايى را ندارد. آخرت جويى او را از سرگرمى باز داشته است . . . مؤمن به هيچ يك از اين كارها نمى رسد، او را چه به سرگرمى ها؟! كارهاى لهو و سرگرم كننده، سختدلى مى آورد و نفاق بر جاى مى گذارد.
۱۶۳۶ ـ سرگرمى مؤمن
۵۷۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگونه سرگرمى براى مؤمن نادرست است، مگر در سه كار: در تربيت اسب، تيراندازى با كمانش و بازى و شوخى با همسرش؛ زيرا اين سه كار، حقّ است.
۵۷۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين سرگرمى مؤمن، شنا كردن است و بهترين سرگرمى زن، ريسندگى.
۱۶۳۷ ـ همنشينى با اهل لهو
۵۷۰۷.امام على عليه السلام :همنشينى با اهل لهو ، مايه فراموشى قرآن و حضور شيطان است .
۵۷۰۸.امام على عليه السلام :مجالس سرگرمى [و خوشگذرانى]، ايمان را تباه مى كند.
