او اعطا شده است.۱ برداشت برخی محققان این است که علم اعطاشده به آنان که سبب ترک گناه میشود، از سنخ علم عادی سایر بشر نیست.۲
پرسشی که در اینجا مطرح میشود این است که علم چه رابطهای با حصول عصمت دارد و چگونه منجر به آن میگردد؟ پاسخ این است که انجام گناه از سوی هر عاقلی یا به سبب این است که حکمی از احکام الهی را نمیداند و یا نسبت به آن حکم غفلت دارد و یا از عظمت خدا غافل است و یا شهوت بر او غلبه کرده است. بر اساس آیات و روایات، درباره معصوم، همه این راهها مسدود است و هیچیک از این بدیها در امام راه ندارد. بر اساس روایات، «الامام عالم لا یجهل»؛۳ پس به قرینه بافت این متن، جهل برای او در هیچیک از امور دینی و آنچه دانستن آن برای رهبر جامعه نیاز است، وجود ندارد.
إِنَّ الْأَنْبِیاءَ وَالْأَئِمَّةَ علیهم السّلام یوَفِّقُهُمُ اللَّهُ وَیؤْتِیهِمْ مِنْ مَخْزُونِ عِلْمِهِ وَحِکمِهِ مَا لَا یؤْتِیهِ غَیرَهُمْ فَیکونُ عِلْمُهُمْ فَوْقَ عِلْمِ أَهْلِ الزَّمَانِ فِی قَوْلِهِ تَعَالَی أَ فَمَنْ یهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یتَّبَعَ أَمَّنْ لا یهِدِّی إِلَّا أَنْ یهْدی فَما لَکمْ کیفَ تَحْکمُونَ وَقَوْلِهِ تَبَارَک وَتَعَالَی - وَمَنْ یؤْتَ الْحِکمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیراً کثِیراً وَقَوْلِهِ فِی طَالُوتَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَیکمْ وَزادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللَّهُ یؤْتِی مُلْکهُ مَنْ یشاءُ وَاللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ وَقَالَ لِنَبِیهِ صلی الله علیه و آله أَنْزَلَ عَلَیک الْکتابَ وَالْحِکمَةَ وَعَلَّمَک ما لَمْ تَکنْ تَعْلَمُ وَکانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیک عَظِیماً وَقَالَ فِی الْأَئِمَّةِ مِنْ اهلبیت نَبِیهِ
1.. ر.ک: الکلینی، الکافی، ج۱، ص۲۰۰ - ۲۰۲ و ۲۶۰ - ۲۶۲ و ۱۷۲، ح ۴؛ المجلسی، بحار الانوار، ج۲۶، ص۱۵۹ - ۱۶۳ و بیابانی اسکویی، معرفت نبی و امام، ص۲۱۸ - ۲۵۴. افزون بر آیات و روایات، متکلمان و فلاسفه نیز علم غیب را - که بخشی از علم پیامبر و امام است - مورد توجه قرار دادهاند. برای اطلاع از تفصیل این مطلب ر.ک: نادم، «علم غیب پیامبر و امام از نگاه متکلمین و فلاسفه»، ص۱۴۷ - ۱۶۴.
2.. الطباطبائی، المیزان، ج۱۱، ص۱۲۹.
3.. الکلینی، الکافی، ج۱، ص۲۰۲. این روایت، اطلاق دارد و همه علوم لازم برای شأن امامت را در بر میگیرد. البته این اطلاق از بقیه روایات هم استفاده میشود.