225
میدان‌های معنایی در کاربست قرآنی

تحلیل معناشناختی حوزه معنایی تعلیم در قرآن: عاملیت خداوند در فرایند تعلیم

محمد رکّعی۱، شعبان نصرتی۲و محمد رنجبر حسینی۳

مقدمه

در حوزه معرفت‌‌شناسی، برای معرفت سه رکنِ وجود خارجی معلوم، علم (وجود ذهنی معلوم) و عالِم تعریف شده است. آیت‌اللّه جوادی آملی در کتاب تفسیر موضوعی قرآن کریم معرفت‌‌شناسی در قرآن به این مطلب توجه داشته و رکن چهارم معرفت را با عنوان معلّم مطرح کرده است.۴ ایشان معلم را همان علت علم گرفته و منحصراً در خداوند صادق دانسته‌اند و از آیات قرآنی نیز بهره گرفته‌اند. پژوهش حاضر بر آن است تا جایگاه معرفت‌‌شناختی تعلیم را در قرآن بررسی کند و با استفاده از روش معناشناسی حوزه‌ای به پرسش‌های زیر پاسخ دهد:

۱. از دیدگاه قرآن چه چیزهایی به‌عنوان تعلیم‌دهنده مطرح است؟

۲. چه موجوداتی می‌توانند تعلیم‌گیرنده باشند؟

1.عضو هیئت علمی پژوهشگاه قرآن و حدیث

2.هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث

3.. جوادی آملی، تفسیر موضوعی قرآن کریم، ص۲۱۲.


میدان‌های معنایی در کاربست قرآنی
224

۱۴. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.

۱۵. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تحقیق: سید ابراهیم میانجی و محمد باقر بهبودی، بیروت: دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۳ق، چاپ سوم.

۱۶. مهدی‌زاده، حسین، «درآمدی بر معناشناسی عقل در تعبیر دینی»، معرفت، شماره ۷۴، ۱۳۸۲ش.

۱۷. نصرتی، شعبان، «معناشناسی علم در قرآن با تاکید بر حوزه‌های معنایی»، پایان‌نامه مقطع کارشناسی ارشد دارالحدیث قم، ۱۳۹۰ش.

تحلیل معناشناختی حوزه معنایی تعلیم در قرآن: عاملیت خداوند در فرایند تعلیم

  • نام منبع :
    میدان‌های معنایی در کاربست قرآنی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 6366
صفحه از 296
پرینت  ارسال به