نیز در اختیار داشته است.
ابوعبداللّه محمد‌بن جمهور عمی بصری از رهبران جریان متهم به غلو بصره، یکی دیگر از شاگردان پرآوازه عبداللّه‌بن اصم بصری محسوب می‌شود۱ که تقریباً در نیمه اول سده سوم در بصره فعالیت می‌کرده است. وی از دودمان بنی عَم، یكی از تیره‌های قبیله بنی تمیم به شمار می‌رود كه در بصره سكونت داشته‌اند.۲ او در شمار اصحاب و راویان امام رضا علیه السلام قرار داشته است.۳
گفته شده پس از شهادت حضرت رضا علیه السلام به همراه حسنبن راشد طفاوی بصری - از مشایخ متهم به غلو - و علی‌بن مهزیار اهوازی برای آگاهی از وضعیت جانشینی آن حضرت رهسپار مدینه شده بود، ۴ که این موضوع نشان دهنده جایگاه برجسته وی در میان جامعه امامی بصره است. با این حال رجالیان امامیه، محمد‌بن جمهور عمی را به غلو و فساد مذهب متهم کرده‌اند.۵ نجاشی با تعابیری چون «ضعیف فی الحدیث و فاسد المذهب» او را وصف نموده است.۶ البته همو در ادامه افزوده که «قیل فیه اشیاء، اللّه اعلم بها من عِظَمِها»؛۷ و با این عبارت نسبت به برخی اتهامات وی، ابراز تردید کرده است. ابن‌غضائری نیز گفته است: «ابوعبداللّه العمی غال، فاسد الحدیث، لایکتب حدیثه»۸ و همچنین ادعا کرده است که
1.. ابن‌معد موسوی، ایمان ابیطالب، ص۴۶-۴۸؛ نجاشی و شیخ طوسی در رجال از او به عنوان محمد‌بن جمهور عمی بصری یاد کرده‌اند. (نجاشی، رجال، ص۳۳۷؛ شیخ طوسی، رجال، ص۳۶۴) ولی ابن ندیم از وی با عنوان محمد‌بن حسین‌بن جمهور و شیخ طوسی در الفهرست با تعبیر محمد‌بن حسنبن جمهور از او نام برده اند (ابن‌ندیم، الفهرست، ص۲۷۸؛ شیخ طوسی، الفهرست، ص۲۲۳).
2.. نجاشی، رجال، ص۶۲.
3.. ابن‌ندیم، الفهرست، ص۲۷۸؛ نجاشی، رجال، ص۳۳۷.
4.. ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج۳، ص۴۸۹.
5.. شیخ طوسی، رجال، ص۳۶۴.
6.. نجاشی، رجال، ص۳۳۷.
7.. همان.
8.. ابن غضائری، رجال، ص۹۲.
