محمدبن عامر مورد اقبال قرار گرفته است و کلینی نیز تمام روایات معلی را از طریق ابن عامر نقل می‌کند. از ابوالحسن بصری اخباری در مباحث مهم کلامی از قبیل توحید، ۱ نفی جبر، ۲ ایمان، ۳ نهی از جدال و کلام درباره خداوند، ۴ اراده و مشیت و بداء، ۵امامت و ابواب آن، ۶شفاعت، ۷ در متون حدیثی موجود می‌باشد که در مجموع، مسائل پیرامون امامت از سهم بیشتری برخوردار هستند.
ابوعلی اسماعیل‌بن علی عمی یکی دیگر از محدثان موثق امامیه می‌باشد که در اواخر سده سوم هجری در بصره می‌زیسته است.۸ او کتاب‌های زیادی را تألیف کرده بود۹ که مهم‌‌ترین آنها کتاب ما اتفقت علیه العامه بخلاف الشیعه من اصول الفرائض می‌باشد، ۱۰ این اثر را عبدالعزیز جلودی (م.۳۳۲ق) از عالمان امامی بصره روایت کرده است.۱۱
در این بازه زمانی برخی دیگر از محدثان نیز در بصره فعال بوده‌اند که نسبت به افراد یاد شده، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار نبوده‌اند و رجال‌شناسان امامیه در دوره‌های بعدی، شخصیت حدیثی آنان را از جهاتی مورد تردید و خدشه قرار داده‌اند. از جمله این افراد عبدالملک‌بن منذر عمی بصری می‌باشد که از سوی
1.. همان، ص۱۴۵، ۱۸۰.
2.. همان، ص۱۵۶-۱۵۷.
3.. همان، ج۲، ص۱۷، ۵۱.
4.. شیخ صدوق، التوحید، ص۴۵۰.
5.. کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۴۸؛ شیخ صدوق، التوحید، ص۳۳۴.
6.. کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۷۲، ۳۴۸؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۲۴۶.
7.. شیخ طوسی، الأمالی، ص۶۷.
8.. شیخ طوسی، الفهرست، ص۴۸؛ نجاشی، رجال، ص۳۰.
9.. شیخ طوسی، الفهرست، ص۴۸.
10.. همان؛ نجاشی، رجال، ص۳۰.
