تعبیر «ذوی البصیره والاستقامه» او را ستوده است - ۱ در بصره اشاره كرد.۲
خاندان آل مِهزَم
آل مهزم یکی از دودمان‌های بزرگ و دانش‌پرور امامیه در بصره به شمار می‌روند.۳ آنان از تبار مهزم‌بن خالد‌بن فرز عبدی و یکی از تیره‌های قبیله مشهور بنی عبدالقیس می‌باشند.۴ تشیع در میان بنی عبدالقیس از سابقه درازی برخوردار بوده است.۵ این خاندان در زمان خلافت امام علی علیه السلام همراه آن حضرت بودند و در جنگ‌های جمل و صفین در رکاب امام علی علیه السلام می‌جنگیدند.۶ آل مهزم بیشتر در شعر و ادب نام آور بودند که ابوهفان عبداللّه‌بن احمد‌بن حرب عبدی، شاعر و ادیب سرشناس بصری۷ و عمویش محمد‌بن حرب عبدی از مشاهیر این دودمان محسوب می‌شوند.۸
خاندان بنی‌عَمّ
خاندان بنی‌عَمّ از تبار مرّة (عَمّ) بن مالک‌بن حنظله‌بن مالک‌بن زید‌بن مناه‌بن تمیم، تیره‌ای از قبیله بزرگ بنی تمیم می‌باشند.۹ سکونت‌‌گاه اصلی آنها در اهواز و فارس
1.. ابن حجر، لسان المیزان، ج۱، ص۴۲۶؛ امام صادق علیه السلام درباره‌‌اش فرموده: «هو كهل من كهولنا و سید من سادتنا» (علامه حلّی، خلاصة الاقوال، ص۵۳-۵۴).
2.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۸۲.
3.. نجاشی، رجال، ص۲۱۸.
4.. همان.
5.. ابن‌قتیبه، المعارف، ص۳۳۹.
6.. بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۹، ص۳۲۲.
7.. حموی، معجم الادباء، ج۱۲، ص۵۴.
8.. خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۵۹.
9.. سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۴۳.
