۲۹۵۲۹/۳ ـ تهران، مجلس شوراى اسلامى: مجموعه خويى۱۱۴، عنوان معرفى: كتاب دعا، فارسى و عربى، آغاز: در ركعت اول إنا أنزلناه خوانى و در دوم قل هو الله... پس نماز كننده ايشان، نسخ، بدون نام كاتب، قرن ۱۲ق، «۳۰۰صفحه» ۱۵۰ برگ [فهرست مجلس: ۷/۱۲۰].
۲۹۵۳۰/۴ ـ مشهد، دانشكده الهيات: ۷۷۴، آغاز: برابر نمونه، نسخ، بدون نام كاتب، بدون تاريخ كتابت، ۲۲۲ برگ، سابقه: عبد الحميد مولوى: ۶۴۹] فهرست الهيات مشهد: ۱/۵۹۱؛ نشريه نسخه هاى خطى: ۵/۱۰۲].

۴۸۳۷ . نسخة الواعظين (فارسى)

از: مؤلف ناشناخته

رساله‏اى شامل دعاها و مناجات با ترجمه و شرح سخنان و ابياتى از حضرت على عليه ‏السلام به نظم و نثر است. آغاز و انجام نسخه موجود افتاده و نام كتاب «نسخة الواعظين» به خط كاتب ديگرى در صفحه عنوان نسخه نوشته شده است . در اين رساله هر يك از سخنان حضرت على عليه ‏السلام با يك رباعى گزارش شده است. در آغاز شرح ابيات اين رباعى آمده است:


اى نام تو سر دفتر ديوان كمالبى نام تو ره نيست به مقصود و مآل
از نظم بديع تو دو مصرع شب و روزز انشاء رفيع تو دو فقره مه و سال

نسخه‏ها:

۲۹۵۳۱ ـ تهران، مجلس شوراى اسلامى: ۵۲۳۶، از اول و آخر افتادگى دارد، آغاز: زحلوفة است و زحلوفة لغزيدن و زمن بمعنى زمانست و معنى كلام آن است كه رحمت كند خداوند بر كسى، بدون نام كاتب، بدون تاريخ كتابت، رساله اول مجموعه، «۱ر-۶۵پ» ۶۵ برگ [فهرست مجلس: ۱۶/۶۷].

۴۸۳۸ . نفايس الدعوات (فارسى)

از: محمد حسن بن زين العابدين قزوينى

مؤلف در اين رساله ، دعاهايى را كه دايى‏اش ـ سيد محمد تقى ـ جمع آورى نموده

اين جهت در ادب و فرهنگ دعايى شيعه جايگاه ويژه‏اى دارد. مؤلف اين اثر از كتاب‏گرانسنگ مصباح‏المتهجد بهره‏برده‏است‏و كتاب حاضر به‏لحاظ توضيحات پارسى و نيز تنظيم و تبويب و اختصار، حايز اهميت است. در نسخه اصل نام كتاب «نزهة الزاهد و نهزة العابد» آمده است. در نسخه الهيات مشهد از آن با عنوان «نزهة الزاهد و نهبة العابد» ياد شده و در نسخه دوم دانشگاه از آن با عنوان «نزهة الزاهد و نزهة العابد» نام برده شده است. با تفسيرى كه مؤلف در شرح نام كتاب آورده بايد پذيرفت كه نام درست كتاب همان «نزهة الزاهد و نهزة العابد» است. اين كتاب در پنج قسم داراى فصول متعدد تنظيم شده است: قسم اول: در بيان نمازهاى شبانه روزى، مقدمات و تعقيبات آن؛ قسم دوم: در اورادى كه در هفته مكرر مى شود؛ قسم سوم: در اورادى كه در سر ماهها مكرر مى شود؛ قسم چهارم: در آنچه به سال مكرر مى شود؛ قسم پنجم: در آن كه به حادثه ها مكرر مى‏شود.
اين كتاب در سال ۵۹۶ هجرى قمرى تأليف شده است . اين مطلب را محمد محسن بن عمادى الرب محمد حسينى جنابذى در مقدمه كتابش عمل السنة كه در سال ۱۱۲۶ ق تأليف نموده ، تذكر داده ، آنجا كه در ذكر منابعش گفته: «دوم كتاب مسمى به نزهة الزاهد و نهضة العابد كه تا تاريخ حال پانصد و سى سال از تأليف آن گذشته است» .
چاپ : تهران: نشر ميراث مكتوب، با تصحيح رسول جعفريان، ۱۳۷۶ش؛ متن فارسى نزهة الزاهد ، تصحيح رسول جعفريان ، ميراث اسلامى ايران ، دفتر ششم ، ص ۲۷۷ .
[ الذريعه: ۲۴/۱۱۷]
آغاز: خدايا ترا خوانم ترا دانم و بتو نازم و حاجت به تو پردازم ... اما بعد بدان اى سپرنده راه هدى.

نسخه‏ها:

۲۹۵۲۷/۱ ـ تهران، دانشگاه تهران: ۴۶۴۶، نسخ و نستعليق، حسين بن حسن حسينى، شوال ۹۸۰ق، ۲۷۲ برگ] فهرست دانشگاه تهران: ۱۴/۳۵۸۰].
۲۹۵۲۸/۲ ـ قم، مدرسه فيضيه: ۴۵۳، افتادگى دارد، آغاز: ان الصلاة تنهى عن الفحشاء و المنكر، نسخ، بدون نام كاتب، قرن ۱۰ق، ۱۵۶ برگ] فهرست مدرسه فيضيه: ۲/۱۰۷].