به جز سه حدیث، احادیثی‌‌‌اند که از پدرش احمد بن‌‌‌ادریس نقل می‌کند. شاهد اضافه برای وثاقت وی، آن است که در طبقه او، پدر شیخ صدوق، علی بن‌‌‌الحسین بن‌‌‌بابویه و استاد سخت‌‌‌گیر شیخ صدوق، ابن‌‌‌ولید، نیز حضور دارند که به احادیث ابن‌‌‌ادریس دسترسی داشته‌‌‌اند و تعداد روایاتشان از احمد بن‌‌‌ادریس(پدر) حتی بیش از روایات حسین بن‌‌‌احمد بن‌‌‌ادریس (پسر) از پدر است. با این حساب، حسین بن‌‌‌احمد بن‌‌‌ادریس گزینه‌‌‌ای جز دقت و ضبط در نقل احادیث پدرش پیش رو نداشته است. احمد بن‌‌‌ادریس،^۱ محمد بن‌‌‌الحسین بن‌‌‌یزید^۲ و حسن بن‌‌‌موسی الخشاب^۳ از روات دارای توثیق و از بزرگان روات‌‌‌اند. ابن‌‌‌سماعه^۴ بر مذهب واقفی و ثقه بوده و علی بن‌‌‌الحسن بن‌‌‌رباط^۵ امامی مذهب و ثقه بوده است.

تنها مشکل این سند می‌‌‌تواند توثیق نشدن حسن بن‌‌‌رباط در کتب رجالی باشد؛ اما می‌‌‌دانیم که وی نویسنده یک اصل^۶ یا یک کتاب^۷ بوده است و از این حیث می‌‌‌توان او را فرد شاخصی دانست؛ به ویژه آنکه به همراه سه برادر دیگرش از اصحاب و روات امام اصادق علیه السلامبوده‌‌‌اند.^۸ در مجموع، همان‌‌‌گونه که مامقانی بیان داشته، با توجه به امامی بودن حسن بن‌‌‌رباط و روایت شخصیت برجسته‌‌‌ای همچون ابن‌‌‌محبوب از وی می‌‌‌توان او را ملحق به حسن دانست^۹ و درجه‌‌‌ای از اعتبار را را برای روایاتش قائل شد. احتمال دارد که وی این حدیث را در کتاب یا اصل خود

معتبر دانست؛ هرچند اعتبار آن به درجه احادیثی که درباره هیچ یک از رجال سند آن اتهامی وجود ندارد، نمی‌‌‌رسد.

نتيجه: روايت به لحاظ سند معتبر است.

حدیث هفدهم

متن: «إِنَّ اللّه تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ أَرْبَعَةَ عَشَرَ نُوراً قَبْلَ خَلْقِ الْخَلْقِ بِأَرْبَعَةَ عَشَرأَلْفَ عَامٍ فَهِيَ أَرْوَاحُنَا فَقِيلَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّه وَ مَنِ الْأَرْبَعَةَ عَشَرَ فَقَالَ مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ الَّذِي يَقُومُ بَعْدَ غَيْبَتِهِ فَيَقْتُلُ الدَّجَّالَ وَ يُطَهِّرُ الْأَرْضَ مِنْ كُلِّ جَوْرٍ وَ ظُلْم‏».

منبع: شیخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج‏۲، ص ۳۳۵.

سند: حُسَيْنُ بْنُ‌‌‌أَحْمَدَ بْنِ‌‌‌إِدْرِيسَ > أَبِي (احمد بن‌‌‌ادریس) > مُحَمَّدِ بْنِ‌‌‌الْحُسَيْنِ بْنِ‌‌‌يَزِيدَ الزَّيَّاتِ > الْحَسَنِ بْنِ‌‌‌مُوسَى الْخَشَّابِ > ابْنِ‌‌‌سَمَاعَةَ > عَلِيِّ بْنِ‌‌‌الْحَسَنِ بْنِ‌‌‌رِبَاطٍ > أَبِيهِ > الْمُفَضَّلِ بْنِ‌‌‌عُمَرَ > الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیه السلام.

اعتبار سنجی: حسین بن‌‌‌احمد بن‌‌‌ادریس را می‌‌‌توان ثقه یا ملحق به ثقه دانست؛ چراکه شیخ صدوق قریب به ۲۰۰ حدیث را از وی در کتب مختلف خود، از جمله کتاب من لایحضره الفقیه، گنجانده است. تمام احادیث وی در کتب شیخ صدوق،