محمد بن‌‌‌سالم از احمد بن‌‌‌النضر از عمرو بن‌‌‌شمر از جابر نقل کرده است.
شیخ صدوق
از میان ۳۷ حدیث خلقت نوری که در این تحقیق مد نظر بوده‌‌‌اند، شیخ صدوق ۲۰ حدیث را در کتب مختلف خود گنجانده است. مضامین احادیثی که وی نقل کرده شامل احادیث خلقت نوری خاص پیشین نیز می‌‌‌شود. همچنین افرادی که در اسناد این روایات قرار دارند، علاوه بر محدثان بزرگی چون ابابصیر و محمد بن‌‌‌مسلم، شامل متهمان به غلو کوفی نظیر جابر، مفضل، عمرو بن‌‌‌شمر و محمد بن‌‌‌سنان و برخی از متهمان به غلو مرتبط با حوزه حدیثی قم نظیر ابوسمینه می‌‌‌شود. از این رو، می‌‌‌توان گفت که شیخ صدوق، با توسعه سعه صدر پدرش، نقل حدیث از متهمان به غلو را در دستور کار داشته است.
خط ابراهیم بن‌‌‌هاشم
ابراهیم بن‌‌‌هاشم از جمله پرروایت‌‌‌ترین راویان کتب اربعه است که بخش عظیمی از روایاتش را، به ترتیب کثرت، از ابن‌‌‌ابی‌‌‌عمیر، حماد بن‌‌‌عیسی، الحسین بن‌‌‌یزید النوفی، حسن بن‌‌‌محبوب و اسماعیل بن‌‌‌مرار نقل کرده است. عمده روایت او را پسرش علی بن‌‌‌ابراهیم نقل کرده است. بیشترین روایات علی بن‌‌‌ابراهیم در کتب اربعه را کلینی نقل کرده است.
ابراهیم بن‌‌‌هاشم و پسرش در طریق هیچ یک از روایات خلقت نوری اهل‌البیت علیهم السلامقرار ندارند. این امر می‌‌‌تواند از بدبینی ایشان به راویان این قبیل احادیث ناشی شده باشد. جالب است که در کتب اربعه، ابراهیم بن‌‌‌هاشم از محمد بن‌‌‌سنان فقط ۳ روایت نقل کرده، در حالی‌‌‌که احمد بن‌‌‌محمد بن‌‌‌عیسی ۳۵۱ روایت
