در روایتی تفاوت نبوت و امامت بر اساس خلقت نوری تبیین شده است. خداوند نوری آفرید که «اصل» و «فرع» داشت و فرع همچون شعاعی از اصل بود. اصل این نور نبوت بود که به حضرت محمد صلی الله علیه و الهتعلق گرفت و فرع آن امامت بود که به علی علیه السلامرسید: «هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِی أَصْلُهُ نُبُوَّةٌ وَ فَرْعُهُ إِمَامَةٌ أَمَّا النُّبُوَّةُ فَلِمُحَمَّدٍ عَبْدِی وَ رَسُولِی وَ أَمَّا الْإِمَامَةُ فَلِعَلِی حُجَّتِی وَ وَلِیی».^۱

در روایتی اشاره‌ شده که اهل‌البیت علیهم السلامبه دلیل اینکه از نور و رحمت خداوند آفریده شده‌اند، چشم بینا، گوش شنوا، و زبان گویای خدایند که خداوند با آنان گناهان را می‌زداید، ظلم را دفع می‌کند، رحمت را نازل می‌کند، زندگان را می‌میراند، مردگان را زنده می‌کند، مخلوقاتش را امتحان می‌کند و در میان ایشان داوری می‌کند:

۰.«خَلَقَهُمْ مِنْ نُورِهِ وَ رَحْمَتِهِ... فَهُمْ عَینُ اللّه النَّاظِرَةُ وَ أُذُنُهُ السَّامِعَةُ وَ لِسَانُهُ النَّاطِقُ فِی خَلْقِهِ بِإِذْنِهِ.... فَبِهِمْ یمْحُو السَّیئَاتِ وَ بِهِمْ یدْفَعُ الضَّیمَ وَ بِهِمْ ینْزِلُ الرَّحْمَةَ وَ بِهِمْ یحْیی مَیتاً وَ بِهِمْ یمِیتُ حَیاً وَ بِهِمْ یبْتَلِی وَ بِهِمْ یبْتَلِی خَلْقَهُ وَ بِهِمْ یقْضِی فِی خَلْقِهِ».^۲

از برخی روایات می‌توان دریافت که حتی حالات نفسانی انسان مؤمن در دنیا بی‌ارتباط با خلقت پیشینش نیست. در روایتی، راوی از امام صادق علیه السلاموجه اندوه‌هایی را می‌پرسد که بدون عامل خارجی بر دل انسان وارد می‌شود و امام علیه السلام‏ توضیح می‌دهد:

۰.«آن اندوه و شادی از ما به شما می‌رسد. هر گاه ما اندوهگین یا شاد شویم شما نیز چنین می‌‌‌شوید؛ چراکه ما و شما از نور خدا هستیم و خداوند ما و طینت ما و طینت شما را یکی قرار داده است... شیعیان ما از نور خدا خلق شده‌اند و به او باز می‌گردند».^۳

او حسن و حسین علیه السلاممتولد شوند. در ادامه نور پیامبر صلی الله علیه و الهدر نسل امامان از فرزندان امام حسین علیه السلامادامه یافت و نور علی علیه السلامدر فرزندان حسن علیه السلاممنتقل شد.^۱

بر اساس روایتی دیگر، خداوند نور فاطمه علیها السلام را از صلب پیامبر صلی الله علیه و الهو امامان را از نور حضرت فاطمه علیها السلام برون آورده است.^۲ روایتی هم اختصاصاً از خلقت نوری و خلقت دنیوی حضرت فاطمه زهرا علیها السلامسخن می‌گوید. به موجب این روایت، آنگاه که خداوند اراده کرد فاطمه علیها السلام را از صلب پیامبر صلی الله علیه و الهبرون آورد، او را سیبی در بهشت قرار داد و آن سیب را جبرئیل از بهشت همچون ارمغانی الهی تقدیم پیامبر صلی الله علیه و الهکرد تا آن را میل کند.^۳

هماهنگی شأن اهل‌البیت علیهم السلامدر دنیا و در عوالم پیشین

دسته‌ای از روایات شأن اهل‌البیت علیهم السلامدر این عالم را با شأن آنان در عوالم پیشین مرتبط دانسته‌اند و حتی دومی را نتیجه اولی انگاشته‌اند. در روایتی گفته شده علت اینکه ملائکه مأمور شدند به آدم سجده کنند این بود که نور اهل‌البیت علیهم السلامدر صلب او قرار گرفته بود و سجده بر آدم در حقیقت تعظیم و گرامیداشت اهل‌البیت علیهم السلامبود.^۴