خدا منشأ خلقت اهلالبیت علیهم السلام معرفی شده است (خَلَقَنِي اللّه مِنْ صَفْوَةِ نُورِه).۱ در دسته دیگری از روایات، نور عظمت الهی منشأ خلقت نور امامان دانسته شده است (إِنَّ اللّه خَلَقَنَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِه).۲
در روایتی نیز نوری که اهلالبیت علیهم السلاماز آن آفریده شدند «نور مبتدع» نامیده شده است (إِنَّ اللّه تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَنَا مِنْ نُورٍ مُبْتَدَع).۳ واژه مبتدع میتواند اشاره باشد به اینکه آن نور از چیز دیگری خلق نشده بود. در روایتی، بدون آنکه به مقدمبودن خلقت اهلالبیت علیهم السلامبر دیگر مخلوقات اشاره شود، منشأ خلقت اهلالبیت علیهم السلامنور و رحمت معرفی شده است: «خَلَقَهُمْ مِنْ نُورِهِ وَ رَحْمَتِهِ».۴ عطف رحمت بر نور میتواند حاکی از تعدد نور و رحمت باشد که در این صورت باید دو منشأ برای خلقت آغازین اهلالبیت علیهم السلامدر نظر گرفت: یکی نور و دیگری رحمت. همچنین این عطف میتواند حاکی از اینهمانی نور و رحمت باشد که در این صورت، باید یک منشأ برای آفرینش اهلالبیت علیهم السلامدر نظر گرفت که در آن واحد هم نور است و هم رحمت.
ممکن است این نکته مطرح شود که اگر اهلالبیت علیهم السلاماز نور دیگری خلق شده باشند، اولین مخلوق نخواهند بود؛ چراکه آن نور، که منشأ خلقت نور اهلالبیت علیهم السلامبوده است، بر نور اهلالبیت علیهم السلام تقدم دارد. وجه عقلی جمع بین این دو مضمون (اولین مخلوق بودن و خلقت از نور دیگر) میتواند این باشد که مقصود از خلقت در روایاتی که اهلالبیت علیهم السلامرا «اول ما خلق اللّه» معرفی میکنند، همانطور که از عبارت خود این روایات پیدا است، «خلقت از چیزی/
1.. طبری آملی، دلائل الامامة، ص۴۴۸.
2.. کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۸۹، ۵۳۱؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج۱، ص۱۸۰.
3.. شیخ صدوق، علل الشرایع، ج۱، ص۱۱۷.
4.. شیخ صدوق، التوحید، ص۱۶۷.