1.. صفری فروشانی، «حسین بن عبدالوهاب و عیون المعجزات»، ص۱۵۸-۱۵۹.

2.. حسین بن عبدالوهاب، عیون المعجزات، ص۵۳-۵۴، ۷۷.

1.. بخش مهمی از این حدیث ماجرایی را باز می‌‌‌گوید که در آن امام باقر علیه السلامخیط یعنی تار نخی را به جابر می‌‌‌دهد و از او می‌‌‌خواهد که آن نخ را در مکانی معین به مقدار اندکی تکان دهد. با تکان اندک این نخ زلزله‌‌‌ای عظیم در مدینه رخ می‌‌‌دهد تا مجازات گناهان اهالی این شهر باشد.

2.. علوی، المناقب، ص۱۲۳، ۱۲۶، ۱۳۰.

3.. همان، ص۱۱۴-۱۱۵؛ در این حدیث از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می‌‌‌شود که فرمود: «إنّ اللّه عَزَّوَجَلَّ واحد أحد تفرّد فی وحدانيّته، ثمّ تكلّم بكلمة صارت نورا، ثمّ خلقنی من ذلك النور، ثمّ تكلّم بكلمة أخرى فصارت روحا فأسكنه في ذلك النور، فأنا روح اللّه عَزَّوَجَلَّ و كلمته، فما زلت فی ظلّ عرشه حيث لا شمس و لا قمر و لا سماء و لا هواء و لا أرض و لا ماء، و لا ليل و لا نهار، و لا ملك و لا جنّ و لا إنس، و إنّ اللّه قد أخذ ميثاقی مع ميثاقه فی الذرّ الأوّل، و إنّ لی الكرّة بعد الكرّة، و الرجعة بعد الرجعة، و أنا صاحب الكرّات و الرجعات، و صاحب الآيات و الدلالات و العجائب و النقمات، و أنا قرن من حديد، و أنا أبدا جديد، و أنا عبد اللّه و خليفة اللّه، و أنا أمين اللّه و خازنه، و أنا عيبة سرّه و حجابه و رحمته و صراطه و ميزانه. و أنا الحاشر إلى اللّه، و أنا كلمة اللّه، و أنا عين اللّه الناظرة، و أنا يد اللّه القادرة، و أنا قوّة اللّه الغالبة، و أنا غلبته القاهرة، و أنا الصراط المستقيم و أنا النبأ العظيم، و أنا اسم اللّه العليّ و مثله الأعلى، و أنا صاحب الجنّة و النار..».

4.. علوی، المناقب، ص۱۵۴. در این حدیث طولانی، امیرالمؤمنین علیه السلام ۷۰ فضیلت اختصاصی را برای خود بر‌‌‌می‌‌‌شمارد که فضیلت بیست و دوم چنین است: «أنّی سمعت رسول اللّه صلی الله علیه و الهيقول: إنّ اللّه تبارك و تعالى خلق ابنیّ الحسن و الحسين من نور ألقاه إليك و إلى فاطمة و هما يزهران كما يزهر القرطان إذا كانا فی الأذنين يتضاعف على نور الشهداء سبعين ألف ضعف...». شیخ صدوق نیز همین حدیث را نقل کرده است (شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۵۷۳).