مفاهیمی چون «انسان خودمختار و صاحب اراده» را نادرست میداند.
۶. در نگرش دینی برگرفته از قرآن و نهج البلاغه، انسان، موجودی صاحب اراده و اختیار است و افعالش را مختارانه بر میگزیند.
۷. انسان فقط در صورت مختار بودن است که مسئول پیامدهای رفتار خود نیز خواهد بود.
۸. گرچه مطلوب در زندگی اجتماعی، آن است که انسانها مختارانه با پیروی از قوانین و هنجارهای اجتماعی، مطابق انتظاراتی که از آنان وجود دارد، عمل کنند، و اکثر آنان نیز چنین هستند؛ ولی همواره در جامعهٔ انسانی، سرپیچی از قوانین و هنجارها مشاهده میشود.
۹. بر اساس آموزههای دینی، شیطان، موجودی مستقل است که انسان را به سوی انحراف و کجروی رهنمون میشود.
۱۰. امکان انحراف از قوانین اجتماعی و سرپیچی از آنها برای انسان وجود دارد؛ زیرا:
اوّلاً: ضعف و یا سستی عواملی که میبایست الگوهای رفتاری را به انسان انتقال دهند، بسترساز انحراف میشود؛
ثانیاً: انسان، موجودی مختار و صاحب اراده و انتخاب است، و لذا به انگیزههای گوناگون، میتواند انتخابکنندهٔ شیوه رفتاری بر خلاف قوانین اجتماعی باشد.
ثالثاً: موجودی واقعی به نام شیطان وجود دارد که کار او صرفاً در جهت سوق دادن انسان به انحراف و سرپیچی از قوانین مطلوب انسانی و الهی است، و این موجود نیز همواره به این کار خویش مشغول است؛
رابعاً: وضعیت انسان به گونهای است که عوامل بسیاری همانند: مسائل اجتماعی، محیطی، روانی، زیستی و.... زمینهساز گرایش وی به سوی