چیزی نخواهند یا همراه ما در نماز جماعت ما شرکت کنند....
امام صادق علیه السلام فرمود: مسلمانان هم از خوردن و آشامیدن و ازدواج با آنها خودداری کردند تا این که آنان همپای مسلمانان به نماز جماعت حاضر شدند.^۱

۵۴.امام علی علیه السلام: از نماز [کامل و پذیرفته] بی‌بهره است آن کس از همسایگانِ مسجد که فرصت و سلامتی دارد ولی در نمازهای واجب [به جماعت] شرکت نمی‌کند.^۲

۵۵.امام باقر علیه السلام: هر که نماز جماعت را بی دلیل و از سر بی‌رغبتی به آن و بی‌رغبتی به اجتماع مؤمنان، رها کند، از نماز بهره‌ای ندارد.^۳

۵۶.الكافی ـ به نقل از زراره و فضیل ـ: به آن حضرت [امام باقر علیه السلام] گفتیم: آیا نمازهای جماعت واجب‌اند؟ فرمود: نمازها واجب‌اند و به جماعت بودن همه نمازها واجب نیست اگر چه سنت (و آیین دینی) است. هر که از سر بی‌رغبتی به نماز جماعت و به اجتماع مؤمنان، آن را بی دلیل رها کند از نماز بهره‌ای ندارد.^۴

۵۲.تهذیب الأحكام ـ به نقل از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ـ: «كسى كه در مسجد با مسلمانان نماز نخواند، نمازی (پذیرفته شده) برایش نیست، مگر با عذر».
و نیز پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «غیبت كسى روا نیست جز آن کس که در خانه‌اش نماز بخواند و از جماعت ما دورى كند. كسى كه از جماعت مسلمانان روى بگرداند، غیبت كردن و انتقاد از او، بر مسلمانان لازم و عدالتش ساقط و دوری کردن از او واجب است، و زمانى كه او را نزد رهبر مسلمانان ببرند، وى را هشدار دهد و بر حذرش بدارد. پس اگر در جماعت مسلمانان حضور یابد، [در امان است] و در غیر این صورت، خانه‌اش را بر وی بسوزانَد^۱. امّا كسى كه به جماعت مسلمانان بپیوندد، غیبت كردن از او حرام و عدالتش در میان مردم ثابت است».^۲

۵۳.الامالی طوسی ـ به نقل از زریق خلقانی از امام صادق علیه السلام ـ: به امیر مؤمنان خبر رسید گروهی در نماز جماعت مسجد حضور پیدا نمی‌کنند، آن حضرت سخنرانی‌ای کرد و فرمود: گروهی با ما و در مسجدهای ما به نماز حاضر نمی‌شوند، پس با ما هم‌سفره نشوند و از ما مشورت نخواهند و با ما وصلت نکنند و از خراج و غنائم ما