31
فرهنگ‌نامه نماز جماعت

۱۴.صحیح مسلم ـ به نقل از ابو هریره ـ: مردى نابینا نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و گفت: اى پیامبر خدا! عصاكشى كه مرا تا مسجد بیاورد، ندارم. و از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله خواست كه به او اجازه دهد در خانه‌اش نماز بخواند. پیامبر به او اجازه داد؛ ولی در هنگام رفتن وی را فراخواند و فرمود: آیا نداى نماز (اذان) را مى‌شنوى؟.
گفت: آرى.
پیامبر فرمود: پس اجابت كن [و به مسجد بیا].۱

۱۵.سنن ابی داوود ـ به نقل از ابو سعید خُدری ـ: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله مردی را دید که به تنهایی نماز می‌گزارد، فرمود: آیا کسی نیست که به این فرد چیزی ببخشد و با وی به نماز بایستد.۲

۱۶.پیامبر خدا‌ صلی الله علیه و آله: شیطان، گرگ انسان است همچون گرگِ گوسفند كه دور مانده و جدا شده از گلّه را شكار می‌كند. پس مبادا از هم جدا و پراكنده شوید، بلکه همواره با اجتماع و عموم مردم و با مسجد باشید.۳

۱۷.پیامبر خدا‌ صلی الله علیه و آله: سه نفر كه در آبادی یا بیابانی باشند، ولی نماز را به جماعت نخوانند، بی‌تردید شیطان بر آنان مسلّط ‌شود. پس همواره با

1.. أتَى النَّبيَّ صلی الله علیه و آله رَجُلٌ أعمىٰ فَقالَ: يا رَسولَ اللهِ‏، إنَّهُ لَيسَ لي قائِدٌ يَقودُني إلَى المَسجِدِ، فَسَأَلَ رَسولَ اللهِ صلی الله علیه و آله أن يُرِخَّصَ لَهُ فَيُصَلّيَ في بَيتِهِ، فَرَخَّصَ لَهُ، فَلَمّا وَلّىٰ دَعاهُ فَقالَ: هَل تَسمَعُ النِّداءَ بِالصَّلاةِ؟ فَقالَ: نَعَم، قالَ: فَأَجِب (صحيح مسلم: ج۱ ص۴۵۲ ح۲۵۵).

2.. إنَّ رَسولَ اللهِ صلی الله علیه و آله أبصَرَ رَجُلاً يُصَلّي وَحدَهُ، فَقالَ: ألا رَجُلٌ يَتَصَدَّقُ عَلىٰ هٰذا، فَيُصَلّي مَعَهُ (سنن أبي داود: ج۱ ص۱۵۷ ح۵۷۴).

3.. إنَّ الشَّيطانِ ذِئبُ الإِنسانِ كَذِئبِ الغَنَمِ يَأخُذُ الشّاةَ القاصِيَةَ وَالنّاحِيَةَ، فَإِيّاكُم وَالشِّعابَ، وعَلَيكُم بِالجَماعَةِ وَالعامَّةِ وَالمَسجِدِ (مسند ابن حنبل: ج۸ ص۲۳۸ ح۲۲۰۹۰).


فرهنگ‌نامه نماز جماعت
30

كافران دوست ‌دارند شما از جنگ‌افزارها و بار و بنه خویش غفلت ورزید و آنان با یک تاخت، بر شما بتازند؛ و اگر از باران در سختى قرار گرفتید یا بیمار شدید، گناهى بر شما نیست كه جنگ‌افزارها را با خود برندارید و [به هر روى] آمادگى‌تان را حفظ كنید؛ خداوند براى كافران عذابى خوارکننده فراهم كرده است).۱

حدیث

۱۲.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: هر گاه اذان را ‌شنیدى، اجابتش كن [و رهسپار مسجد شو]، اگر چه افتان و خیزان یا سینه‌خیز باشد.۲

۱۳.تهذیب الأحکام ـ به نقل از ابن ابی یعفور از امام صادق علیه السلام ـ: مردى نابینا نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت: اى پیامبر خدا! من نابینایم و نداى اذان را مى‌شنوم؛ ولى گاه كسى را نمى‌یابم كه مرا به نماز جماعت و نمازِ همراه شما برساند.
پیامبر صلی الله علیه و آله به او فرمود: از خانه‌ات تا مسجد، ریسمانی ببند و در جماعت حاضر شو.۳

1.. (وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَوةَ فَلْتَقُمْ طَـآئِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُواْ فَلْيَكُونُواْ مِن وَرَآئِكُمْ وَلْتَأْتِ طَـآئِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّواْ فَلْيُصَلُّواْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُواْ حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَ حِدَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذىً مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَى أَن تَضَعُواْ أَسْلِحَتَكُمْ وَخُذُواْ حِذْرَكُمْ إِنَّ الله أَعَدَّ لِلْكَـفِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا) (سورۀ نساء: آیۀ ۱۰۲).

2.. إن سَمِعتَ الأَذانَ فَأَجِب ولَو حَبواً أو زَحفاً (مسند ابن حنبل: ج۵ ص۱۵۵ ح۱۴۹۵۳).

3.. أتاهُ – رَسولَ اللهِ صلی الله علیه و آله – رَجُلٌ أعمىٰ فَقالَ: يا رَسولَ اللهِ‏، إنّي ضَريرُ البَصَرِ ورُبَّما أسمَعُ النِّداءَ ولا أجِدُ مَن يَقودُني إلَى الجَماعَةِ وَالصَّلاةِ مَعَكَ، فَقالَ لَهُ النَّبيُّ صلی الله علیه و آله: شُدَّ مِن مَنزِلِكَ إلَى المَسجِدِ حَبلاً وَاحضُرِ الجَماعَةَ (تهذيب الأحكام: ج۳ ص۲۶۶ ح۷۵۳).

  • نام منبع :
    فرهنگ‌نامه نماز جماعت
    سایر پدیدآورندگان :
    مرتضي خوش نصيب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4992
صفحه از 99
پرینت  ارسال به