چکيده
اين پژوهش دو غرض را تعقيب ميکند. نخست تحليلي متني از رواياتي منتخب با مضمون تحقيرآميز دربارة زن که در صدر اسلام رواج داشته، بهدست ميدهد و سير تحوّل اين روايات را ميکاود. دوم، اين مقاله تمريني براي ردگيري اين قبيل روايات تا منابع رسمي مربوط به آنها محسوب ميشود. همچنين دربارة زنجيرة راوياني که اين روايات به آنان اسناد داده شدهاند، تأملي درخور صورت گرفته است. تحفة الأشراف بمعرفة الأطراف مزّي از زاويهاي جديد بررسي شده است. روشهاي نوين براي ردّيابي اينگونه روايات تا مراجعشان توصيف شدهاند و پارهاي اصطلاحات تخصصي که بهتازگي وضع شدهاند، تعريف شدهاند. همة اين موارد زيربناي يک هدف اصلي را تشکيل ميدهند: رسيدن به اين بصيرت که رواياتي که بعداً به پيامبر صلي الله عليه و آله منسوب شدهاند، کجا، کي و بهدست چه کساني رواج يافتهاند.
