وى كه خواهرزاده امام حسين عليهالسلام است، پس از شنيدن خبر شهادت پدر، بر عزم خويش استوار ماند و در راه دفاع از حسين عليهالسلام لحظهاى ترديد نكرد.
چگونگى شهادت وى، بسيار جانسوز است. عبد اللّه براى آن كه در برابر يورش دشمنْ مقاومت كند، دست به سمت پيشانى خود بُرد تا از اصابت تير جلوگيرى نمايد ؛ ولى تيرِ دشمن، دست و پيشانى او را به هم دوخت و در همين حال، تير ديگرى به سينه او اصابت كرد و قلب مباركش را شكافت.۱ شهادت او، رشادت جمعى از هاشميان را برانگيخت و به سوى دشمن، يورش بردند. در اين يورش، برادر عبد اللّه، محمّد بن مسلم بن عقيل ـ كه ۲۷ سال داشت ـ۲ به شهادت رسيد.
امام عليهالسلام به آنان فرمود: «اى عمو زادگانم! براى رسيدن به شهادت، شكيبا باشيد».
۴. جوانان مشتاق
سيف بن حارث جابرى، از ياران جوان امام حسين عليهالسلام به همراه پسر عمو و برادر مادرىاش، يكى از زيباترين حماسههاى محبّت را در عاشورا آفريدند. اين دو جوان دلداده، به اشتياق يارى حسين عليهالسلام از كوفه بيرون آمدند و خود را به اردوگاه وى رسانيدند. آنها با ديدنِ امام عليهالسلام چشمانِ مشتاقشان پُر از اشك شد و با بغض در گلو، از امام عليهالسلام اجازه مبارزه با دشمن طلبيدند. ايشان با ملاطفت فرمود: «اى برادر
