21
بهار زندگی(برگرفته از حکمت‌نامه جوان)

آن را از نيكى‏هاى بى‏شمار، پُر سازد و اين سخن خداوند: «آن [روز قيامت]، روز حسرت خوردن است»۱ بدين اشاره دارد.۲

۱ / ۴

حسابرسى روزگار جوانى

۵.پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: بنده، در روز قيامت، گام از گام برنمى‏دارد، مگر آن كه از چهار چيز پرسيده شود: از عمرش كه چگونه سپرى ساخته، و از جوانى‏اش كه چگونه گذرانده، و از ثروتش كه از كجا به دست آورده و چگونه خرج كرده است؛ و از دوستى ما اهل بيت [پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله].۳

1.. تغابن : آيه ۹ .

2.. يُفتَحُ لِلعَبدِ يَومَ القِيامَةِ عَلى كُلِّ يَومٍ من أيّامِ عُمُرِهِ أربَعٌ وعِشرونَ خِزانَةً عَدَدَ ساعاتِ اللَّيلِ والنَّهارِ ، فَخِزانَةٌ يَجِدُها مَملُوءَةً نوراً وسُرورا فَيَنالُهُ عِندَ مُشاهَدَتِها مِنَ الفَرَحِ وَالسُّرورِ ما لَو وُزِّعَ عَلى أهلِ النّارِ لأََدهَشَهُم عَنِ الإِحساسِ بِأَلَمِ النّارِ ، وهِيَ السّاعَةُ الَّتي أطاعَ فيها رَبَّهُ ، ثُمَّ يُفتَحُ لَهُ خِزانَةٌ اُخرى فَيَراها مُظلِمَةً مُنتِنَةً مُفزِعَةً ، فَيَنالُهُ مِنها عِندَ مُشاهَدَتِها مِنَ الفَزَعِ والجَزَعِ ما لَو قُسِمَ عَلى أهلِ الجَنَّةِ لَنُغِّصَ عَلَيهِم نَعيمُها ، وهِيَ السّاعَةُ الَّتي عَصى فيها رَبَّهُ ، ثُمَّ يُفتَحُ لَهُ خِزانَةٌ اُخرى فَيَراها خالِيَةً لَيسَ فيها ما يَسُرُّهُ ولا ما يَسوؤُهُ ، وهِيَ السّاعَةُ الَّتي نامَ فيها أوِ اشتَغَلَ فيها بِشَيءٍ مِن مُباحاتِ الدُّنيا ، فَيَنالُهُ مِنَ الغَبنِ وَالأَسَفِ عَلى فَواتِها حَيثُ كانَ مُتَمَكِّناً مِن أن يَملأََها حَسناتٍ ما لا يوصَفُ ، ومِن هذا قَولُهُ تَعالى : «ذَ لِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ»عدّة الداعى : ص ۱۰۳ .

3.. لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ يَومَ القِيامَةِ حَتّى يُسأَلَ عَن أربَعٍ : عَن عُمُرِهِ فيما أفناهُ ، وعَن شَبابِهِ فيما أبلاهُ ، وعَن مالِهِ مِن أينَ اكتَسَبَهُ وفيما أنفَقَهُ ، وعَن حُبِّنا أهلَ البَيتِ الخصال : ص ۲۵۳ ح ۱۲۵ .


بهار زندگی(برگرفته از حکمت‌نامه جوان)
20

۳. امام على عليه‏السلام: از فرصت‏هاى خوب، بهره گيريد ؛ زيرا مانند گذر ابرها، مى‏گذرد.۱

۱ / ۳

محاسبه هر ساعت از عمر آدمى

۴.پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: در قيامت، براى هر روز از ايّام عمر بندگان، ۲۴ پرونده به تعداد ساعت‏هاى شبانه‏روز، گشوده مى‏شود. [بنده،] پرونده‏اى را پُر از روشنى و شادى مى‏يابد و از ديدنش چنان شادى و فرح به وى دست مى‏دهد كه اگر بر دوزخيان تقسيم شود، حس رنجش از آتش را از آنان، مى‏گيرد، واين، ساعتى است كه پروردگارش را در آن، اطاعت كرده است. سپس، پرونده‏اى ديگر گشوده مى‏شود و [بنده] آن را تاريك، بدبو و ترس‏آور مى‏بيند و از مشاهده‏اش چنان بى‏تابى و ترس به وى دست مى‏دهد كه اگر بر بهشتيان تقسيم گردد، خوشى را از آنان، باز مى‏ستانَد و اين، لحظه‏هايى است كه پروردگارش را در آن، نافرمانى كرده است. سپس، پرونده‏اى ديگر برايش گشوده مى‏شود و آن را تُهى مى‏بيند؛ نه چيزى در آن است كه او را شادمان كند، و نه چيزى كه ناراحت سازد، و اين، ساعتى است كه خوابيده ويا به كارهاى مباح دنيايى سرگرم بوده است. آن‏گاه، به جهت از دست دادن اين لحظه‏ها، احساس حسرت و تأسّف به وى دست مى‏دهد؛ چرا كه مى‏توانست

1.. اِنتَهِزوا فُرَصَ الخَيرِ ؛ فَإِنَّها تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ غرر الحكم : ح ۲۵۰۱ .

  • نام منبع :
    بهار زندگی(برگرفته از حکمت‌نامه جوان)
    سایر پدیدآورندگان :
    احمد غلامعلی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
    شمارگان :
    1000
تعداد بازدید : 819
صفحه از 91
پرینت  ارسال به