اسلام، باورهاى صحيح و رفتارهاى شايسته، رمز تداوم نشاط و شادابى جوانى است. از اين رو، امام على عليهالسلام در تبيين اوصاف افراد با ايمان مىفرمايد:
تَراهُ بَعيدا كَسَلُهُ دائِما نَشاطُهُ.۱
او (مؤن) را چنان مىبينى كه كسالت از وى دور، و نشاط او هميشگى است.
امام صادق عليهالسلام از شخصى پرسيد: «فَتى» نزد شما كيست؟
گفت: ما به جوان، «فَتى» مىگوييم.
امام عليهالسلام فرمود:
۰.أما عَلِمتَ أنَّ أصحابَ الكَهفِ كانوا كُلُّهُم كُهولًا فَسَّماهُمُ اللّه فِتيَةً بِإِيمانهِمِ؟! يا سُلَيمانُ! مَن آمَنَ بِاللّه وَاتَّقى فَهُوَ الفَتى.۲
۰.مگر نمىدانى كه اصحاب كهف، همگى ميانسال بودند، امّا خداوند به سبب ايمانشان، آنان را «فِتيه (جوانان)» ناميد؟ اى سليمان! هر كه به خدا ايمان آوَرَد و تقوا پيشه كند، جوان [واقعى] است.
انسانهاى شايسته، در دوران پيرى، به رغم ناتوانى قواى جسمانى، بر قوّت انديشه و شادابى جان آنها افزوده مىشود همان گونه كه در كلام على عليهالسلام آمده است:
۰.إذا شابَ العاقِلُ شَبَّ عَقلُهُ.۳
