(... ولا تُكرِهوا فَتَيتِكُم عَلَی البِغاءِ ان ارَدنَ تَحَصُّنًا لِتَبتَغوا عَرَضَ الحَيوةِ الدُّنيا ومَن يكرِههُنَّ فَانَّ اللَّهَ مِن بَعدِ اكرهِهِنَّ غَفورٌ رَحيم)؛۱ «كرشمه در سخن»: (يَـٰـنِسَاءَ النَّبِىِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِى فِى قَلْبِهِمَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَّعْرُوفًا )؛۲ از جمله ديگر رفتارهاي جنسي ممنوع به شمار می‌رود.
فرهنگی ـ اجتماعی
در اين بخش، مقصود از رفتارهاي فرهنگي و اجتماعي، رفتارهايی است كه حوزه تأثیرگذاري آنها فراتر از یک فرد بوده و همه جامعه يا گروه‌هاي خاصي را در برمی‌گیرد؛ اين رفتارها به لحاظ موضوع، تنوع گسترده‌ای دارند. قرآن رفتارهاي ممنوع در حوزه فرهنگ و اجتماع را چنين نام برده است: «بدعت گذاري در دين»: (فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَـٰـذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلاً فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ)۳ (همچنین ر.ك: مائده، ۸۷؛ مائده، ۱۰۳؛ انعام، ۱۳۸؛ اعراف، ۳۲ و ۳۳؛ هود، ۱۸؛ نحل، ۱۱۶)؛ «بازيچه قرار دادن ارزش‌های دينی»: (ولَئِن سَالتَهُم لَيقولُنَّ انَّما كُنّا نَخوضُ ونَلعَبُ قُل
1.. نور: ۳۳: «و کنيزان خود را ـ در صورتى که تمايل به پاکدامنى دارند ـ براى اينکه متاع زندگى دنيا را بجوييد، به زنا وادار مکنيد، و هرکس آنان را به زور وادار کند، در حقيقت، خدا پس از اجبار نمودن ايشان، [نسبت به آنها] آمرزنده مهربان است».
2.. احزاب: ۳۲: «اى همسران پيامبر! شما مانند هيچ‌يک از زنان [ديگر] نيستيد، اگر سَرِ پروا داريد پس به ناز سخن مگوييد تا آنکه در دلش بيمارى است طمع ورزد؛ و گفتارى شايسته گوييد».
3.. بقره: ۷۹: «پس واى بر کسانى که کتاب [تحريفشدهاى] با دست‌هاى خود مىنويسند! سپس مىگويند: ”اين از جانب خداست“!، تا بدان بهاى ناچيزى به‌دست آورند؛ پس واى بر ايشان از آنچه دست‌هايشان نوشته! و واى بر ايشان از آنچه [از اين راه] به‌دست مىآورند!».
