ج ـ خيرخواهى

۱۷۱.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: مؤمن، برادرِ مؤمن است ؛ در هيچ حالى از نيكخواهى براى او دست نمى‏كشد.^۱

د ـ يارى

۱۷۲.صحيح مسلمـ به نقل از جابر ـ: دو جوان به جان يكديگر افتادند ؛ يكى از مهاجران و ديگرى از انصار. آن جوان مهاجر ـ يا يكى از مهاجران ـ فرياد زد: اى مهاجران ! كمك كنيد!.
و آن جوان انصارى نيز بانگ زد: اى انصار! كمك كنيد!.
پيامبر خدا بيرون آمد و فرمود: «اين بانگ اهل جاهليّت، چيست ؟».
گفتند: اى پيامبر خدا! چنين نيست. دو جوان به جان يكديگر افتادند و اين يك، از پشت بر ديگرى حمله‏ور شد.
حضرت فرمود: «[در اين دعوا] چيز مهمى پيش نيامد ؛ اما انسان بايد برادرش را يارى كند ؛ چه ستمكار باشد و چه ستمديده. اگر ستمكار باشد، او را بازدارد كه همين، يارى اوست و اگر ستمديده باشد، او را [عليه ستمكار،] يارى نمايد».^۲

دوستى او را بشناسد ؛ امّا او حقّ برادرش را نشناسد!^۱

۸ / ۲

حقوق دوستان و برادران

الف ـ حرمت جان و مال

۱۶۸.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هان ! مسلمان، برادرِ مسلمان است. پس براى هيچ مسلمانى از داشته‏هاى برادرش چيزى روا نيست ؛ مگر آن كه خودش [استفاده از]آن را روا دارد.^۲

۱۶۹.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هان، اى مردم! مسلمان، حقيقتا برادر مسلمان است. خون و مال هيچ مسلمانى، براى هيچ مسلمانى روا نيست ؛ مگر آن كه با رضايت خاطر، چيزى از اموال خويش را ببخشد.^۳

ب ـ پاسخ دادنِ سلام

۱۷۰.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: مسلمان، برادر مسلمان است. هرگاه او را ديد، بايد همان‏گونه كه به او سلام شده است، يا بهتر از آن، پاسخ سلام او را بدهد.^۴