درآمد
اجتماعى زيستن، لازمه جدايىناپذير زندگى ما انسانهاست. اين همزيستى، تنها در صورتى مىتواند ادامه يابد و آثار مثبت خود را پديد آورد كه بر محبّت، دوستى و تعامل خردورزانه افراد جامعه پايهگذارى شود. در غير اين صورت، كينه و بغض و نفرت، موجب نابودى توانايىهاى موجود به دست يكديگر و مانع بروز استعدادهاى نوپديد مىگردند. قرآن كريم، اُلفت و برادرى ميان مؤنان را نعمتى ويژه از جانب خداوند بر مىشمارد و دشمنى و عداوت را به سان زيستن بر كناره گودالى پُرآتش مىداند كه هر لحظه، خطر سقوط در آن، حيات فرد و جامعه را تهديد مىكند.۱
در باره اين كتاب
اثرى كه اكنون پيش روى شما خواننده گرامى قرار دارد، زواياى گوناگون موضوع دوستى و محبّت ميان مردم را طىّ هشت فصل در خود جاى داده است.
در فصل نخست با عنوان «دوست داشتن يكديگر»، پس از پرداختن به «ايمان» به عنوان مطمئنترين زيرساخت محبّت