۷ / ۳

آنان‏كه دوستى‏شان حرام است

الف ـ دشمنان خدا

قرآن

«يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ عَدُوِّى وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِيَآءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ كَفَرُواْ بِمَا جَآءَكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُواْ بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَدًا فِى سَبِيلِى وَ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِى تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِمَآ أَخْفَيْتُمْ وَ مَآ أَعْلَنتُمْ وَ مَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَآءَ السَّبِيلِ.^۱

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! دشمن من و خود را به دوستى مگيريد كه با آنان مهربانى ورزيد، حال آن كه به حقيقتى كه براى شما آمده است، كفر ورزيدند و پيامبر و شما را به سبب اين كه به پروردگارتان، اللّه‏، ايمان آورده‏ايد، بيرون راندند. اگر براى جهاد در راه من و طلب رضاى من بيرون آمده‏ايد، در نهان، با آنها دوستى مكنيد، و من به هرچه پنهان يا آشكار مى‏سازيد، آگاه‏ترم ؛ و هركه چنين كند، از راه راست، منحرف شده است».

«لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَفِرِينَ أَوْلِيَآءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَ لِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِى شَىْ‏ءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ.^۲

مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان، به دوستى بگيرند و هركه

كودكان، كه آنان را بر توحيد خود سرشته‏ام.^۱

ى ـ فرزندان

۱۴۴.امام صادق عليه‏السلام: خداوند به بنده‏اى كه به فرزندش محبّت شديد دارد، رحم مى‏كند.^۲

۱۴۵.صحيح البخارىـ به نقل از ابو هريره ـ: پيامبر خدا در حالى كه اَقرع بن حابِس تميمى نزد ايشان نشسته بود، حسن بن على عليهماالسلام را بوسيد. اقرع گفت: من ده فرزند دارم و تاكنون هيچ يك از آنان را نبوسيده‏ام.
پيامبر خدا به او نگاهى كرد و فرمود: «هركه مهربانى نكند، مورد مهربانى قرار نخواهد گرفت».^۳

ك ـ همسايگان

۱۴۶.امام صادق عليه‏السلام: صفت‏هاى اخلاقى والا به يكديگر پيوسته‏اند كه خداوند، آن جا كه بخواهد، آنها را قسمت مى‏كند... و [از جمله آنهاست:] ابراز دوستى به همسايه و دوست.^۴