ب ـ ابراز محبّت

۹۶.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هرگاه يكى از شما يار يا برادرش را دوست داشت، او را [از اين دوستى] باخبر كند.^۱

۹۷.امام صادق عليه‏السلام: هرگاه كسى را دوست داشتى، از آن [محبّت] باخبرش ساز، كه اين كار، دوستى ميان شما را پايدارتر مى‏كند.^۲

۹۸.امام صادق عليه‏السلام: هرگاه يكى از برادرانت را دوست داشتى، از آن [محبّت]، باخبرش كن ؛ زيرا ابراهيم عليه‏السلام گفت: «پروردگارا ! به من نشان بده كه چگونه مردگان را زنده مى‏كنى ؟ گفت: آيا ايمان نياورده‏اى ؟ گفت: چرا ؛ ولى مى‏خواهم دلم اطمينان پيدا كند»^۳ [يعنى ابراز محبت به دوستان نيز موجب مى‏شود آنان نسبت به دوستى شما اطمينان پيدا كنند].^۴

ج ـ حفظ دوستى كهن

۹۹.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: خداوند متعال، حفظ دوستىِ ديرين را دوست مى‏دارد.^۵

فصل ششم: آداب دوستى

۶ / ۱

شايسته‏هاى معاشرت با دوستان

الف ـ شناخت ويژگى‏ها

۹۴.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هرگاه كسى با كسى دوستى مى‏كند، نامش، نام پدرش و خاستگاهش را بپرسد، كه اين كار، پيوند دوستى را استوارتر مى‏كند.^۱

۹۵.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هرگاه كسى از شما با برادر مسلمانش دوست شد، نامش، نام پدرش و نام قبيله و تيره‏اش را بپرسد ؛ زيرا پرسش از اين چيزها، از حقوق واجبِ دوستى و نشانه برادرى راستين است، وگرنه آن، شناختى (آشنايى‏اى) نابخردانه است.^۲