يادآورْ روزى را كه ستمكار، دستانِ خود را به دندان مى‏گزد و مى‏گويد: «اى كاش با پيامبر، راهى برمى‏گرفتم. واى بر من! كاش فلانى (فلان دوست بد) را دوست نگرفته بودم ! او مرا به گمراهى كشيد با آن كه قرآن براى من نازل شده بود» و شيطان، همواره خوار كننده انسان بوده است».

حديث

۸۵.الكافىـ به نقل از على بن اَسباط، از يكى از معصومان عليهم‏السلام ـ: از جمله سفارش‏هاى خداوند به عيسى عليه‏السلام آن بود: «اى عيسى ! بدان كه يار بد، [انسان را] دچار خصلت‏هاى بدِ خود مى‏كند و همنشين بد، [انسان را] به هلاكت مى‏رساند. بِدانْ كه با چه كسى دوستى مى‏كنى، و براى خودت برادرانى از مؤمنان برگزين.^۱

۸۶.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: از همنشين بد بپرهيز، زيرا پاره آتش است ؛ نه دوستى‏اش به تو سود مى‏رساند و نه پيمانت را نگه مى‏دارد.^۲

۸۷.لقمان عليه‏السلام ـ به فرزندش ـ: پسركم!... هركه به جايگاه‏هاى بدنام درآيد، متّهم گردد و هركه با يارِ بد همنشين شود، ايمن نمى‏ماند و هركه با دوست شايسته مصاحبت كند، سود مى‏برد.^۳

۵ / ۴

كمياب بودن دوست راستين

۸۳.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: كم‏ترين چيزى كه در آخرالزمان يافت مى‏شود، برادر قابل اعتماد است، يا دِرهمى از حلال.^۱

۸۴.امام على عليه‏السلام: سه چيز در هر روزگارى كمياب است: برادرى خدايى، همسر درستكارى كه بر پايه دين خدا، اهل سازگارى باشد، و فرزند هدايت يافته. هركس يكى از اين سه تا را به دست آورد، خير دو سرا و برترين بهره دنيا را به دست آورده است.^۲

۵ / ۵

پرهيز از همنشين بد

قرآن

«وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَلَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً * يَوَيْلَتَى لَيْتَنِى لَمْ أَتَّخِذْ فُلاَنًا خَلِيلاً * لَّقَدْ أَضَلَّنِى عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِى وَ كَانَ الشَّيْطَنُ لِلاْءِنسَنِ خَذُولاً.^۳