فصل سوم: تربيتِ دينى

۳ / ۱

حفظ خانواده، از آسيب‏هاى عقيدتى، اخلاقى و رفتارى

قرآن

«يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ قُواْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَئِكَةٌ غِلاَظٌ شِدَادٌ لاَّ يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ.^۱

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، خودتان و خانواده‏تان را از آتشى كه هيزم آن، مردم و سنگ‏ها هستند، حفظ كنيد. بر آن آتش، فرشتگانى خشن و سختگير [گمارده شده]اند. از آنچه خدا به آنان دستور داده، سرپيچى نمى‏كنند و آنچه را كه مأمورند، انجام مى‏دهند».

حديث

۱۰۷.الكافىـ به نقل از ابو بصير، از امام صادق عليه‏السلام، در باره اين فرموده خداى عز و جل ـ:«خود و خانواده‏تان را از آتش، در امان بداريد...» ـ: گفت: چگونه خانواده‏مان را حفظ كنيم ؟

۲ / ۱۵

غيرت

۱۰۵.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: غيرتمند باش ؛ زيرا خداوند، انسان غيرتمند را دوست دارد.^۱

۱۰۶.پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: هر مردى كه راضى است همسرش خود را بيارايد و از خانه بيرون برود، آن مرد، ديّوث^۲ است، و اگر كسى او را ديّوث بنامد، گناه نكرده است. هر گاه زن، آرايش‏كنان و عطرزنان، از خانه‏اش خارج شود و شوهرش به اين كارِ او راضى باشد، به ازاى هر قدمى كه بر مى‏دارد، براى شوهر او، خانه‏اى در جهنّم بنا مى‏شود.^۳