شتر، به بر دارد و هم‏زمان، مشغول دستاس كردن و شير دادن كودك خويش است. پس، اشك از چشمان پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله روان گشت و فرمود: «دختر عزيزم ! تلخىِ دنيا را تحمّل كن تا به شيرينىِ آخرت برسى».
فاطمه عليهاالسلام فرمود: «اى پيامبر خدا ! خداوند را بر نعمت‏هايش مى‏ستايم و او را بر داده‏هايش سپاس مى‏گويم».
پس، خداوند، اين آيه را فرو فرستاد: «به زودى، پروردگارت به تو چندان عطا مى‏كند كه خشنود مى‏شوى».^۱

۷۲.تنبيه الخواطر: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و مردم، در مسجد منتظر بودند كه بلال بيايد و اذان بگويد، تا اين كه بلال وارد شد. پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به او فرمود: «چرا دير كردى اى بلال؟».
گفت: به فاطمه عليهاالسلام برخوردم كه دستاس مى‏كرد و فرزندش حسن را در كنار خود نهاده بود، در حالى كه كودك گريه مى‏كرد. به او گفتم: كدام را دوست‏تر مى‏دارى: فرزندت را آرام سازم يا دستاس كنم.
ايشان فرمود: «من بهتر از تو فرزندم را آرام مى‏سازم».

۵ / ۳

شيرينىِ زندگى

۶۹.المناقب، ابن شهر آشوب: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از على عليه‏السلام پرسيد: «همسرت را چگونه يافتى؟».
فرمود: «ياورى شايسته در راه طاعت خداست».
[همين سؤال را] از فاطمه عليهاالسلام پرسيد. فرمود: «بهترين شوهر است».^۱

۷۰.امام على عليه‏السلام ـ در بيان رفتارش با فاطمه عليهاالسلام ـ: به خدا سوگند كه تا زنده بود، نه او را عصبانى نمودم و نه به كارى مجبورش كردم ! او نيز، نه مرا عصبانى نمود و نه در كارى، از من نافرمانى كرد. هنگامى كه به او نگاه مى‏كردم، غم‏ها و اندوه‏ها از من برطرف مى‏شدند.^۲

۷۱.المناقب، ابن شهر آشوب ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه‏ انصارى ـ: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فاطمه عليهاالسلامرا ديد كه تن‏پوشى از جُلّ