۳ / ۴

ناآگاهى از دين

۲۹.الكافىـ به نقل از عبد الصمد بن بشير ـ: زنى، نزد امام صادق عليه‏السلام آمد و گفت: امام به سلامت باد ! من زنى تارك دنيا هستم.
امام عليه‏السلام فرمود: «منظورت از ترك دنيا چيست؟».
گفت: ازدواج نمى‏كنم.
فرمود: «چرا؟».
گفت: با اين كار، در پى كسب فضيلت هستم.
فرمود: «برگرد كه اگر در اين كار، فضيلتى بود، هر آينه، فاطمه عليهاالسلام از تو، به آن، سزاوارتر بود. هيچ كس نيست كه در فضيلت، بر او پيشى بگيرد».^۱

۳ / ۵

مسئوليت‏گريزى

۳۰.جامع الأخبار: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به مردى به نام عكّاف فرمود: «همسر دارى ؟». گفت: نه، اى پيامبر خدا ! فرمود: «كنيزى

] ازدواج‏ها پايين بيايد [و وصلت‏هاى طبقاتى از بين برود] و [مردم] از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله سرمشق بگيرند و تا بدانيد كه گرامى‏ترينِ شما نزد خدا، با تقواترينِ شماست». زُبَير، برادر تنىِ عبد اللّه‏ [پدر پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله] و ابو طالب بود.^۱

۲۸.الكافىـ به نقل از على بن مهزيار ـ: على بن اَسباط، به امام جواد عليه‏السلام درباره دخترانش نامه‏اى نوشت [و به عرض ايشان رساند]كه كسى همتاى خود نمى‏يابد [تا دخترانش را به همسرى آنان در آوَرَد]. امام باقر عليه‏السلام به او نوشت: «آنچه را در باره دخترانت نوشته بودى كه كسى همتاى خودت نمى‏يابى، دريافتم. خدايت رحمت كناد ! چنين انديشه‏اى به خود، راه مده ؛ چرا كه پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود: هر گاه كسى نزد شما [به خواستگارى] آمد كه اخلاق و دين او را مى‏پسنديد، به او زن دهيد كه اگر چنين نكنيد، گناه و تباهى بزرگى در زمين (جامعه) پديد خواهد آمد».^۲