غيبت او - كه خفا و شناخته نشدن امام است - ، سازگار نيست؛ زيرا كسى كه ازدواج مى‏كند و صاحب فرزند مى‏شود، به هر گونه كه تصوير گردد، مورد شناسايى خانواده‏اش قرار مى‏گيرد و اين با غيبت و خفا ناسازگار است.
از سوى ديگر، احاديثى بر غيبت تام و كامل امام مهدى عليه السلام دلالت دارند، از قبيل اين دو حديث كه از امام صادق عليه السلام نقل شده‏اند:
صاحِبُ هذَا الأَمرِ تَغيبُ وِلادَتُهُ عَن هذَا الخَلقِ ؛ كَيلا يَكونَ لِأَحَدٍ فى عُنُقِهِ بَيعَةٌ إذا خَرَجَ .^۱
صاحب امر، ولادتش از مردمان پنهان است تا به هنگام قيام، بيعت كسى بر گردنش نباشد.لِلْقَائِمِ غَيْبَةٌ قَبْلَ قِيَامِهِ ... يَخَافُ عَلَى نَفْسِهِ الذَّبْحَ.^۲قائم، پيش از ظهور، غيبتى دارد... [چرا كه‏] بر جان خويش مى‏ترسد.
ب - سفرا و وكلاى امام مهدى عليه السلام در طول حدود هفتاد سال، هيچ يك به ازدواج امام و همسر و فرزندان ايشان اشاره‏اى نكرده‏اند. اگر چنين اتّفاقى افتاده بود، قاعدتاً بِدان اشاره‏اى مى‏نمودند.
ج - برخى از احاديث، به صراحت بر فرزند نداشتن امام مهدى عليه السلام دلالت دارند كه آنها را نقل مى‏كنيم:
۱. مسعودى نقل مى‏كند كه وقتى على بن حمزه و ابن سراج و ابن ابى سعيد مكارى بر امام رضا عليه السلام وارد شدند، چنين اتّفاق افتاد:
على بن حمزه به ايشان گفت:
فَإِنّا رَوَينا أنَّ الإِمامَ لا يَمضى حَتّى‏ يَرى عَقَبه ؛از پدرانت نقل كرده‏ايم كه هيچ امامى از دنيا نمى‏رود تا فرزندش را ببيند؟امام رضا عليه السلام فرمود:

د - كُنيه «ابا صالح»

يكى از كُنيه‏هاى امام مهدى عليه السلام ، «ابا صالح» است و اين نشان مى‏دهد كه ايشان، فرزندى دارد كه اين كُنيه، از نام وى گرفته شده است. ^۱
در كتاب من لا يحضره الفقيه چنين آمده است كه امام صادق عليه السلام فرمود:
إذا ضَلَلتَ عَنِ الطَّريقِ فَنادِ : يا صالِحُ - أو يا أبا صالِحٍ - أرشِدونا إلَى الطَّريقِ يَرحَمَكُمُ اللَّهُ !^۲
هر گاه راه را گم كردى، صدا بزن «يا صالح!» يا بگو: «يا أبا صالح! راه را به ما نشان دهيد. خداوند، شما را رحمت كند!» .
علّامه مجلسى نيز در ضمن حكايات و داستان اشخاصى كه امام زمان عليه السلام را ديده‏اند، قضيّه‏اى را از پدرش و او نيز از شخصى به نام امير اسحاق استرآبادى - كه چهل مرتبه با پاى پياده به حج مشرّف شده بود - نقل مى‏كند كه در يكى از سفرهايش قافله را گم كرده و متحيّر با حالت عطش و بى‏آبى مانده بود. سپس صدا زد «يا صالح! يا ابا صالح! ما را راه‏نمايى بفرما» و ناگاه سوارى را از دور ديده كه آمده و او را راه‏نمايى كرده و به قافله‏اش رسانده است. وى مى‏گويد: پس از آن قضيّه متوجّه شدم كه او امام مهدى عليه السلام بوده است.^۳
گفتنى است كه در بخش اسامى امام مهدى عليه السلام اثبات شد كه دليلى بر انتساب كنيه «ابا صالح» براى امام مهدى عليه السلام وجود ندارد.

دو. نظريّه مخالفان‏

كسانى كه با اين نظريّه كه امام مهدى عليه السلام ازدواج نموده و ذريّه و فرزند دارد، مخالف اند نيز بر شواهد و ادلّه‏اى استناد كرده‏اند كه عبارت اند از:
الف - ازدواج و صاحب اولاد شدن امام مهدى عليه السلام با يكى از مهم‏ترين فلسفه‏هاى