363
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم

۶۳۲.الغيبة ، طوسى‏- با سندش به نقل از جعفر بن احمد بن مَتّيل قمى - : محمّد بن عثمان، ابو جعفر عَمرى ، در بغداد حدود ده تن داشت كه كارهايش را انجام مى‏دادند و ابو القاسم بن روح هم ميان آنان بود و همگى از ابو القاسم بن روح به او نزديك‏تر بودند و به خاطر همين خاص نبودن، اگر ابو جعفر كار و درخواستى داشت ، به غير او مى‏سپرد تا انجام دهد؛ امّا وقتى ابو جعفر در گذشت، او [از طرف صاحب الأمر ]برگزيده شد و به او وصيّت گرديد.۱

۶۳۳.الغيبة ، طوسى‏- به نقل از ابو عبد اللَّه جعفر بن محمّد مدائنى - : و نيز استادان ما مى‏گفتند: ما شك نداشتيم كه اگر براى ابو جعفر عمرى پيشامدى رخ دهد، كسى جز جعفر بن احمد بن مَتّيل يا پدرش به جاى او نخواهد نشست؛ زيرا نزديكى و زيادى رفت و آمد و حضور او را در خانه‏اش مى‏ديديم. حتّى ابو جعفر در آخر عمرش، به خاطر مسئله‏اى كه برايش اتّفاق افتاده بود ، تنها غذايى را مى‏خورد كه در خانه جعفر بن احمد بن متّيل و پدرش، آماده شده بود و همان را هم در منزل جعفر و پدرش مى‏خورد. و ياران ما ترديد نداشتند كه اگر پيشامدى رخ دهد، به خاطر خصوصيت جعفر ، تنها به او [يا پدرش‏] وصيّت خواهد شد؛ امّا چون هنگام وصيّت رسيد و ابو القاسم برگزيده شد، همه [حتّى جعفر و پدرش ]تسليم شدند و كسى انكار نكرد و ارتباطشان با او و حضورشان نزد وى، به همان گونه بود كه با ابو جعفر بودند و جعفر بن احمد بن مَتّيل پيوسته و تا زمان وفاتش ، جزو ياران ابو القاسم و پيش روى او بود، به همان سان كه در خدمت ابو جعفر بود. پس هر كه به ابو القاسم طعنه بزند، به ابو جعفر و نيز به حجّت - كه درودهاى خدا بر او باد - طعنه زده است.۲

1.الغيبة ، طوسى : ص ۳۶۸ ح ۳۳۶ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۳۵۳ .

2.الغيبة ، طوسى : ص ۳۶۹ ح ۳۳۷ (با سند صحيح) ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۳۵۴ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم
362

۶۳۲.الغيبة للطوسي : (قالَ)۱ : سَمِعتُ أبَا الحَسَنِ عَلِيَّ بنَ بِلالِ بنِ مُعاوِيَةَ المُهَلَّبِيَّ يَقولُ في حَياةِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدِ بنِ قولَوَيهِ : سَمِعتُ أبَا القاسِمِ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدِ بنِ قولَوَيهِ القُمِّيَّ يَقولُ : سَمِعتُ جَعفَرَ بنَ أحمَدَ بنِ مَتّيلٍ القُمِّيَّ يَقولُ :
كانَ مُحَمَّدُ بنُ عُثمانَ أبو جَعفَرٍ العَمرِيُّ رضى اللّه عنه لَهُ مَن يَتَصَرَّفُ لَهُ بِبَغدادَ نَحوٌ مِن عَشَرَةِ أنفُسٍ ، وأَبُو القاسِمِ بنُ روحٍ رضى اللّه عنه فيهِم ، وكُلُّهُم كانوا أخَصَّ بِهِ مِن أبِي القاسِمِ بنِ روحٍ ، حَتّى‏ أنَّهُ كانَ إذَا احتاجَ إلى‏ حاجَةٍ أو إلى‏ سَبَبٍ يُنَجِّزُهُ عَلى‏ يَدِ غَيرِهِ لِما لَم يَكُن لَهُ تِلكَ الخُصوصِيَّةُ ، فَلَمّا كانَ وَقتُ مُضِيِّ أبي جَعفَرٍ رضى اللّه عنه ، وَقَعَ الاِختِيارُ عَلَيهِ وكانَتِ الوَصِيَّةُ إلَيهِ .

۶۳۳.الغيبة للطوسي : قالَ‏۲ : وقالَ مَشايِخُنا : كُنّا لا نَشُكُّ أنَّهُ إن كانَت كائِنَةٌ مِن أمرِ أبي جَعفَرٍ ، لا يَقومُ مَقامَهُ إلّا جَعفَرُ بنُ أحمَدَ بنِ مَتّيلٍ أو أبوهُ ؛ لِما رَأَينا مِنَ الخُصوصِيَّةِ بِهِ وكَثرَةِ كَينونَتِهِ في مَنزِلِهِ ، حَتّى‏ بَلَغَ أنَّهُ كانَ في آخِرِ عُمُرِهِ لا يَأكُلُ طَعاماً إلّا ما اُصلِحَ في مَنزِلِ جَعفَرِ بنِ أحمَدَ بنِ مَتّيلٍ وأَبيهِ بِسَبَبٍ وَقَعَ لَهُ ، وكانَ طَعامُهُ الَّذي يَأكُلُهُ في مَنزِلِ جَعفَرٍ وأَبيهِ .
وكانَ أصحابُنا لا يَشُكّونَ إن كانَت حادِثَةٌ لَم تَكُنِ الوَصِيَّةُ إلّا إلَيهِ مِنَ الخُصوصِيَّةِ بِهِ ، فَلَمّا كانَ عِندَ ذلِكَ ووَقَعَ الاِختِيارُ عَلى‏ أبِي القاسِمِ ، سَلَّموا ولَم يُنكِروا ، وكانوا مَعَهُ وبَينَ يَدَيهِ كَما كانوا مَعَ أبي جَعفَرٍ رضى اللّه عنه ، ولَم يَزَل جَعفَرُ بنُ أحمَدَ بنِ مَتّيلٍ في جُملَةِ أبِي القاسِمِ رضى اللّه عنه وبَينَ يَدَيهِ ، كَتَصَرُّفِهِ بَينَ يَدَي أبي جَعفَرٍ العَمرِيِّ إلى‏ أن ماتَ رضى اللّه عنه ، فَكُلُّ مَن طَعَنَ عَلى‏ أبِي القاسِمِ فَقَد طَعَنَ عَلى‏ أبي جَعفَرٍ ، وطَعَنَ عَلَى الحُجَّةِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيهِ .

1.أي أبو عبداللَّه جعفر بن محمّد المدائني .

2.أي : أبو عبداللَّه جعفر بن محمّد المدائني .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 12647
صفحه از 409
پرینت  ارسال به