۶۰۷.الغيبة ، طوسى- با سندش به نقل از احمد بن اسحاق بن سعد قمى - : روزى از روزها بر امام هادى عليه السلام - كه درودهاى خدا بر او باد - وارد شدم و گفتم: سَرورم ! من حاضر و غايب (مسافر) مىشوم و برايم ميسّر نيست كه در همه زمانهايى كه حاضرم، خدمت شما برسم . سخن چه كسى را گوش كنم و فرمان چه كسى را ببرم؟
امام - كه درودهاى خدا بر او باد - فرمود: «اين ابو عمرو ، كه مورد اعتماد و امين است، آنچه بگويد، از جانب من گفته است و آنچه به شما برساند، از سوى من رسانده است» .
هنگامى كه امام هادى عليه السلام در گذشت، به خدمت فرزندش، امام حسن عسكرى عليه السلام ، رسيدم و به ايشان همان را گفتم كه به پدرش گفته بودم. امام عليه السلام ، به من فرمود: «اين ابو عمرو ، كه مورد اعتماد و امين است، در [زمان امام ]گذشته ، مورد وثوق بوده و مورد وثوق من در زندگى و پس از مرگم است . آنچه به شما بگويد، از جانب من گفته است و آنچه به شما برساند، از سوى من رسانده است» .
ابو محمّد هارون مىگويد: ابو على گفت كه ابو العباس حميرى به او گفت: ما اين سخن را فراوان ياد مىكرديم و جلالت جايگاه ابو عمرو را شرح مىداديم.۱
