لقبهاى سهگانه اخير نشان مىدهد كه وى براى مخفى نگهداشتن ارتباط خود با امامان عليهم السلام ، شغل پوششىِ روغنفروشى در سپاه زمامداران حاكم را انتخاب كرده بود.
بر پايه اسنادى كه ارائه مىگردد، او محضر سه امام از امامان اهلبيت عليهم السلام يعنى امام هادى عليه السلام ، امام عسكرى عليه السلام و امام مهدى عليه السلام را درك كرده است. برخى او را از اصحاب امام جواد عليه السلام نيز شمردهاند كه ظاهراً صحيح نيست.۱
منزلت «عَمرى» نزد امامان عليهم السلام
تأمّل در نصوصى كه از امام هادى عليه السلام و امام عسكرى عليه السلام و امام مهدى عليه السلام در باره عثمان بن سعيد به ما رسيده نشان مىدهد كه وى نزد آنان از منزلت رفيعى برخوردار بوده است.
امام هادى عليه السلام در باره او مىفرمايد:
... اين ابو عمرو ، كه مورد اعتماد و امين است، آنچه بگويد، از جانب من گفته است و آنچه به شما برساند، از سوى من رسانده است.۲
همچنين امام عسكرى عليه السلام در باره او مىفرمايد:
... اين ابو عمرو - كه مورد اعتماد و امين است - ، در [زمان امام ]گذشته ، مورد وثوق بوده و مورد وثوق من در زندگى و پس از مرگم است . آنچه به شما بگويد، از جانب من گفته است و آنچه به شما برساند، از سوى من رسانده است.۳
عثمان بن سعيد، از جمله چهل نفرِ مورد اعتماد امام عسكرى عليه السلام است كه ايشان فرزندش مهدى عليه السلام را به عنوان امام و خليفه بعد از خود به آنها معرفى كرده است .۴
1.بر پايه تاريخ تقريبى وفات عثمان بن سعيد - كه در اوايل غيبت صغرا - (حدود سالهاى ۲۷۵ ق) اتفاق افتاده است - و با احتساب عمر طبيعى انسان ، مىتوان او را متولّد حدود سال دويست هجرى دانست كه در اين صورت ، در دوره امامت امام جواد عليه السلام (۲۰۳ تا ۲۲۰ ق) و در دوره كودكى و جوانى به سر مىبرده و به طور عادى نمىتواند باب و وكيل و سفير امام عليه السلام باشد ، اگر چه همنشينى و همراهى او با امام جواد عليه السلام ممكن است. از اين رو ، نظر ابن شهر آشوب در المناقب (ج ۳ ص ۴۸۷) پذيرفتنى نيست (ر . ك : معجم رجال الحديث : ج ۱۲ ص ۱۲۴ ش ۷۶۰۴ .
2.ر . ك : ج ۵ ص ۵۸ ح ۷۹۳ (با سند صحيح). در باره صحيح بودن سند اين روايت، نيز، ر. ك: معجم رجال الحديث : ج ۱۲ ص ۱۲۳ .
3.همان جا. نيز، ر.ك: همين دانشنامه: ج ۵ ص ۲۴ ح ۷۷۲ .
4.الغيبة ، طوسى: ص ۳۵۷ ح ۳۱۹.