249
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم

كرده‏اند، بگيريد و آنچه را نظر داده‏اند رها كنيد.
انتقال سؤالات علمى دانشمندان شيعه از طريق نهاد وكالت و پاسخگويى ناحيه مقدّسه به آن پرسش‏ها در مورد فراوانى گزارش شده است كه بازتاب وظيفه فرهنگى نهاد وكالت است. يعنى نهاد وكالت، رابط ناحيه امامت با دانشمندان بوده است. پرسش‏هاى فراوان محمّد بن عبد اللَّه بن جعفر حميرى و پاسخ‏هاى امام عليه السلام از اين گروه است.۱
اصولاً نگاه شيعيان بويژه دانشمندان به منصب امامت، از منظرى عالمانه و فرهنگى بود و نهاد وكالت به عنوان ارتباط با ناحيه امامت، از جايگاه فرهنگىِ خاص بهره‏مند بود. گفتنى است كه عالمان دين ، فقيهان و متكلّمان ، وظيفه اصلى در رفع مشكلات علمى را بر عهده داشتند؛ ولى در موارد خاص و بحرانى كه حتّى عالمان نيز قادر به رفع مشكل نبودند، وكيلان و نهاد وكالت به ميدان مى‏آمدند و زمينه رفع بحران را فراهم مى‏كردند .

۲ - ۳. سياسى اجتماعى‏

نهاد وكالت اگر چه در ابتدا نهادى اقتصادى و فرهنگى جلوه مى‏كند، ولى ويژگى‏هاى سياسى - اجتماعى اين نهاد، از اهميت ويژه‏اى برخوردار است.
در دوره پس از آغاز غيبت امام عصر عليه السلام ، نهاد وكالت و نايبان خاص به عنوان وكيل و جانشين امام عليه السلام ، رهبرىِ سياسى - اجتماعى شيعيان را بر عهده گرفتند. رهبرىِ جامعه شيعه در اين دوره سخت و بحرانى، مهم‏ترين وظيفه نايبان خاص و نهاد وكالت محسوب مى‏شد؛ زيرا تنها مركز ثقل و نقطه اتكاى جامعه شيعه در آن دوره محسوب مى‏شد.
گفتنى است كه جايگاه سياسى - اجتماعى نهاد وكالت، به اين دوره، منحصر

1.ر . ك : ج ۴ ص ۱۸۷ (پاسخ پرسش‏هاى محمّد بن عبداللَّه حميرى) .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم
248

نسبت به دين و دنيا امين است». على بن مسيّب گويد: پس از بازگشت از خدمت امام عليه السلام نزد زكريا بن آدم رفتم و آنچه را بدان نياز داشتم، از وى پرسيدم.۱
احمد بن اسحاق - از وكيلان ناحيه در قم - از امام عسكرى عليه السلام در باره مرجع علمىِ پاسخگو به نيازهاى فرهنگى‏خود پرسش كرد و امام عليه السلام ، عثمان بن سعيد عَمرى را معرفى كرد و فرمود: «اين عثمان بن سعيد، مورد وثوق و امين است و هرچه بگويد و به شما برساند، از جانب من گفته و ابلاغ كرده است».۲
جايگاه فرهنگى وكيلان ارشد و نهاد وكالت پس از شهادت امام عسكرى عليه السلام بيشتر نمايان مى‏شود. در سال ۲۶۰ هجرى و با آغاز غيبت امام مهدى عليه السلام ، شخصيت معتمد و برجسته‏اى كه مى‏توانست حيرت و سرگردانى را از جامعه شيعه بزدايد، شخص عثمان بن سعيد عَمرى بود كه وجاهت فراوانى را به سبب داشتن وكالت از امام هادى عليه السلام و امام عسكرى عليه السلام و ارتباط مستقيم با آنان كسب كرده بود. مقبوليت عمومى ايشان و پشتيبانى عالمان شيعه از ايشان، سبب عبور جامعه شيعه از دوره بحران شد.

وكيل دوم، جناب محمّد بن عثمان و وكيل سوم، جناب حسين بن روح نوبختى، صبغه فرهنگى بيشترى داشتند. محمّد بن عثمان، وثاقت خويش را با تصريح امام عسكرى عليه السلام و امام مهدى عليه السلام بر كرسى نشانده و پاسخگوى شبهات فرهنگى فراوانى بود.
حسين بن روح نيز پس از انحراف شلمغانى اعلام كرد كه كتب او كه در زمان استقامت نوشته شده، مفيد و قابل استفاده است. او به سخن امام عسكرى عليه السلام نسبت به كتب ابن فضّال استناد كرد كه فرموده بود: خُذُوا ما رَوَوا وذروا ما رَأْوا؛۳ آنچه را روايت

1.رجال الكشّى: ج ۲ ص ۸۵۸ ش ۱۱۱۲.

2.الغيبة ، طوسى: ص ۲۱۵.

3.ر . ك : ص ۳۶۸ ح ۶۳۹.

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7303
صفحه از 409
پرینت  ارسال به