براى كسانى كه اسلام و يا مبانى امامت و رهبرى در اين مكتب را نپذيرفتهاند ، نه ممكن است و نه مفيد . در اين صورت ، ابتدا بايد براى حقّانيت اسلام و مبانى رهبرى در اين آيين ، برهان اقامه كرد و سپس در باره حكمت غيبت امام ، سخن گفت .
بنا بر اين ، مخاطب ما در اين پژوهش ، كسانى هستند كه مبانى امامت و رهبرى را بر اساس مكتب اهل بيت عليهم السلام پذيرفتهاند . بديهى است در صورتى ديگران با توجّه به اين مبنا و اصل موضوعى ، شبهه عقلى و يا نقلى بر مدّعاى ما داشته باشند ، بِدان پاسخ خواهيم گفت .
اكنون با عنايت به قلمرو اين پژوهش ، به تبيين حكمت غيبت امام مهدى عليه السلام از منظر اهل بيت عليهم السلام مىپردازيم .
سه نكته مهم در تبيين حكمت غيبت
براى تبيين حكمت غيبت امام مهدى عليه السلام ، توجّه به سه نكته مهم ، ضرورى است :
۱ . جهانى شدن اسلام در آينده تاريخ
از نگاه قرآن كريم ، فراگير شدن اسلام در جهان و غلبه آن بر همه اديان در آينده تاريخ ، امرى ضرورى ، قطعى و اجتنابناپذير است . اين كتاب آسمانى در سه آيه تصريح مىفرمايد :
«هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ .۱
اوست كه پيامبر خويش را با هدايت و دينِ حق روانه كرد تا آن را بر همه دينها چيره كند» .
همچنين صراحتاً اعلام مىكند كه خداوند متعال در كتاب زبور ، به مردم وعده داده كه روزى ، صالحان بر زمين ، حكومت خواهند كرد :
