۵۴۸.الغيبة ، طوسى- با سندش به نقل از احمد بن محمّد بن ابى نصر - : امام رضا عليه السلام فرمود: «هان ! به خدا سوگند، آنچه را به سوى آن چشم دوختهايد، واقع نمىشود تا از هم متمايز و خالص شويد ، تا آن جا كه جز اندكى از شما باقى نماند» . سپس [آيه :] «يا گمان كرديد كه رها مىشويد و خداوند ، مجاهدان» و صابران «از ميان شما را نمىداند؟» را تلاوت كرد .۱
ر.ك: ص ۱۱۵ (خبر دادن امام كاظم عليه السلام نسبت به غيبت امام مهدى عليه السلام ) .
۲ / ۴
بيعت بر گردن نداشتن
۵۴۹.كمال الدين- با سندش به نقل از عبد العظيم بن عبد اللَّه حسنى ، از محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن حسين بن ابى طالب، از پدرش ، از پدرانش عليهم السلام - : امير مؤمنان عليه السلام فرمود : «قائم ما ، غيبتى دور و دراز دارد و شيعه را مىبينم كه در روزگار غيبتش ، مانند گلّههاى در پى مرتع، به اين سو و آن سو مىروند و آن را نمىيابند . هان ! هر كس از آنان كه بر دينش استوار بماند و دلش به سبب به درازا كشيدن غيبت امامش، سخت نگردد، روز قيامت در بهشت، همتراز من خواهد بود» .
سپس فرمود: «قائم ما ، هنگامى كه قيام مىكند، بيعت هيچ كس را به گردن ندارد و به اين خاطر است كه ولادتش پنهان و وجودش غايب مىماند».۲