159
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم

۵۴۵.تفسير العيّاشى‏- با سندش به نقل از حسين بن على وشّاء ، به سندى مُرسل - : امام صادق عليه السلام فرمود : «به خدا سوگند، خالص مى‏شويد. به خدا سوگند ، از هم متمايز مى‏شويد . به خدا سوگند ، غربال مى‏شويد ، تا آن جا كه جز "اندر" از شما باقى نمى‏ماند».
گفتم: «اندر» چيست؟
فرمود: «خرمنگاه را به ياد آر كه غلّه را در آن ، ذخيره و دورش را گِل مى‏گيرند. وقتى آن را بيرون مى‏آورند، برخى دانه‏هاى آن ، خراب شده و آن را پاكسازى مى‏كنند و روى آن را مى‏پوشانند و دوباره بيرونش مى‏آورند و تا سه مرتبه چنين مى‏كنند تا دانه‏هايى بمانند كه هيچ چيزى خرابشان نمى‏كند».۱

۵۴۶.الكافى‏- با سندش به نقل از محمّد بن منصور صيقل، از پدرش - : من و حارث بن مغيره و گروهى از يارانمان [به گفتگو ]نشسته بوديم و امام صادق عليه السلام سخن ما را مى‏شنيد . پس به ما فرمود: «شما كجا هستيد؟! دور است، دور است! به خدا سوگند، آنچه را به آن چشم دوخته‏ايد، نمى‏شود ، تا آن كه غربال شويد . به خدا سوگند، آنچه را به آن چشم دوخته‏ايد، نمى‏شود تا خالص شويد. به خدا سوگند ، آنچه را به آن چشم دوخته‏ايد، نمى‏شود تا از هم متمايز شويد. به خدا سوگند، آنچه را به آن چشم دوخته‏ايد ، نمى‏شود ، جز پس از نااميدى . به خدا سوگند ، آنچه را به آن چشم دوخته‏ايد، نمى‏شود ، تا آن كه بدبخت شود، هر كه بايد بدبخت بشود و خوش‏بخت شود هر كه بايد خوش‏بخت شود» . ۲

۵۴۷.الا.رشاد- با سندش به نقل از احمد بن محمّد بن ابى نصر - : امام رضا عليه السلام فرمود: «آنچه را به سوى آن گردن كشيده‏ايد، واقع نمى‏شود ، تا آن كه از هم متمايز و خالص شويد كه در اين صورت ، جز اندكى از شما باقى نمى‏ماند» . سپس [آيه : ]«الف ، لام ، ميم . آيا مردم گمان كرده‏اند كه همين كه بگويند: «ايمان آورديم»، به حال خود رها مى‏شوند و آزموده نمى‏شوند؟!» را خواند .۳

1.تفسير العيّاشى : ج ۱ ص ۱۹۹ ح ۱۴۶ ، بحار الأنوار : ج ۵ ص ۲۱۶ ح ۱ .

2.الكافى : ج ۱ ص ۳۷۰ ح ۶ و ح ۳ ، كمال الدين : ص ۳۴۶ ح ۳۲ (هر دو منبع با عبارت مشابه) ، الغيبة ، طوسى : ص ۳۳۵ ح ۲۸۱ ، الغيبة ، نعمانى : ص ۲۰۸ ح ۱۶ (به نقل از امام باقر عليه السلام ) ، بحار الأنوار : ج ۵ ص ۲۱۹ ح ۱۵ .

3.الإرشاد : ج ۲ ص ۳۷۵ ، كشف الغمّة : ج ۳ ص ۲۵۱ .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم
158

۵۴۵.تفسير العيّاشي : عَنِ الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ الوَشّاءِ بِإِسنادٍ لَهُ يُرسِلُهُ إلى‏ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام ، قالَ :
وَاللَّهِ لَتُمَحَّصُنَّ ، وَاللَّهِ لَتُمَيَّزُنَّ ، وَاللَّهِ لَتُغَربَلُنَّ ، حَتّى‏ لا يَبقى‏ مِنكُم إلَّا الأَندَرُ . قُلتُ : ومَا الأَندَرُ ؟ قالَ : البَيدَرُ۱ ، وهُوَ أن يُدخِلَ الرَّجُلُ فيهِ الطَّعامَ يُطَيِّنُ عَلَيهِ ، ثُمَّ يُخرِجُهُ قَد أكَلَ بَعضُهُ بَعضاً ، فَلا يَزالُ يُنَقِّيهِ ، ثُمَّ يُكِنُ‏۲ عَلَيهِ ثُمَّ يُخرِجُهُ ، حَتّى‏ يَفعَلَ ذلِكَ ثَلاثَ مَرّاتٍ ، حَتّى‏ يَبقى‏ ما لا يَضُرُّهُ شَي‏ءٌ .

۵۴۶.الكافي : مُحَمَّدُ بنُ الحَسَنِ وعَلِيُّ بنُ مُحَمَّدٍ ، عَن سَهلِ بنِ زِيادٍ ، عَن مُحَمَّدِ بنِ سِنانٍ ، عَن مُحَمَّدِ بنِ مَنصورٍ الصَّيقَلِ ، عَن أبيهِ ، قالَ : كُنتُ أنَا وَالحارِثُ بنُ المُغيرَةِ وجَماعَةٌ مِن أصحابِنا جُلوساً وأَبو عَبدِ اللَّهِ عليه السلام يَسمَعُ كَلامَنا ، فَقالَ لَنا :
في أيِّ شَي‏ءٍ أنتُم ؟ هَيهاتَ ، هَيهاتَ ! ! لا وَاللَّهِ لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعيُنَكُم حَتّى‏ تُغَربَلوا ، لا وَاللَّهِ لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعيُنَكُم حَتّى‏ تُمَحَّصوا ، لا وَاللَّهِ لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعيُنَكُم حَتى‏ تُمَيَّزوا ، لا وَاللَّهِ ما يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعيُنَكُم إلّا بَعدَ إياسٍ ، ولا وَاللَّهِ لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعيُنَكُم حَتّى‏ يَشقى‏ مَن يَشقى‏ ، ويَسعَدَ مَن يَسعَدَ .

۵۴۷.الإرشاد : الفَضلُ بنُ شاذانَ ، عَن أحمَدَ بنِ مُحَمَّدِ بنِ أبي نَصرٍ ، عَن أبِي الحَسَنِ الرِّضا عليه السلام ، قالَ :
لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعناقَكُم حَتّى‏ تُمَيَّزوا وتُمَحَّصوا۳ فَلا يَبقى‏ مِنكُم إلَّا القَليلُ ، ثُمَّ قَرَأَ : « الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا ءَامَنَّا وَ هُمْ لَا يُفْتَنُونَ » ۴ .

1.البيدر : الموضع الذي يُداس فيه الطّعام (الصحاح : ج ۲ ص ۵۸۷ «بدر») .

2.أي يجعله في الكِنّ ، والكِنّ - بالكسر - : وقاء كلّ شي‏ء وستره (انظر : القاموس المحيط : ج ۴ ص ۲۶۴ «كنن») .

3.يُمحّصُ الناسُ : أي يُخَلَّصُونَ بعضهم من بعض كما يُخلَّصُ ذهب المعدن من التراب (النهاية : ج ۴ ص ۳۰۲ «محص») .

4.العنكبوت : ۱ و ۲ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7314
صفحه از 409
پرینت  ارسال به