حديث آن را نقل كرده و در آن تصريح شده كه امام عليه السلام روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب ، مشغول خواندن اين نماز بوده ،^۱ گويا و دستِ كم ، مؤيّد آن است .
در باره قنوت نماز جعفر عليه السلام ، اين توقيع بر خلاف احاديث ديگر ، قنوت دوم را پس از ركوع ، شمرده است و از اين رو ، برخى فقها تصريح كرده‏اند كه قائلى ندارد و به آن عمل نكرده‏اند ؛^۲ امّا برخى آن را با حمل بر تخيير و رخصت تأخير ، با احاديث ديگر ، سازگار ساخته‏اند .^۳

۳۴. اولويت در دادن صدقه (ح ۶۹۰/۲۵)

رجحان پرداخت زكات و صدقه به خويشان ، به استناد احاديث موجود ، مورد وفاق فقهاست و در آن ، ترديدى نيست ،^۴چنان كه شيخ صدوق ، جمله «لا صَدَقَةَ و ذو رَحِمٍ مُحتاج ؛^۵ با وجود ذو رَحِم نيازمند ، جايى براى صدقه دادن [به ديگرى ]نيست» را به صورت جزمى از الفاظ پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شمرده است .
در سخن فقها براى رجحان ، ملاك‏هاى ديگرى مانند : همسايگى و برتر بودن در ديندارى و علم نيز به استناد احاديث ، آمده است .^۶ در اين توقيع ، به رغم افضل بودن پرداخت صدقه به خويشانِ نيازمند ، پرسش اين بوده كه : با توجّه به قصد قبلى شخص بر پرداختن صدقه به يكى از شيعيان ، آيا مى‏تواند آن را به خويشاوند نيازمند پرداخت كند؟ پاسخ نخست و ترجيحى امام عليه السلام ، اين است كه به كسى از اين‏

بهبهانى پس از نقل اين توقيع ، خاطرنشان ساخته كه بناى فقها بر همين است .^۱آنچه از عبارت علّامه حلّى پيداست ، اصل فضيلت برگزارى آن در جمعه است ، نه اوايل روز . نقل سيّد جواد عاملى از بهبهانى نيز همراهى فقهى با اصل فضيلت روز جمعه را نشان مى‏دهد ،^۲ در حالى كه ملاحظه خود سخن ايشان ، نشان از همراهى فقها با فضيلت اوايل روز جمعه - كه در توقيع آمده - ، دارد ؛ زيرا وى پس از شرح و تأكيد بر اين كه نماز جعفر عليه السلام وقت خاصّى ندارد ، به اين توقيع و نيز عمل امام كاظم عليه السلام اشاره مى‏كند و سپس خاطرنشان مى‏سازد كه بناى فقها بر همين است .

فاضل هندى نيز گفته است در باره دليل سخن علّامه حلّى ، تنها به همين توقيع شريف ، دست يافته است .^۳ شيخ محمّدحسن نجفى نيز احتمال داده كه دليل گفته علّامه ، همين باشد ؛^۴ ولى ملاحظه سخن شيخ طوسى در مصباح المتهجّد به روشنى نشان از استحباب نماز جعفر عليه السلام در روز جمعه دارد ؛ زيرا وى آن را در رديف نمازهايى آورده كه گزاردن آن در روز جمعه ، مستحب بوده ، به آن «ترغيب» شده است و اين سخن ، به روشنى گوياى وجود حديث يا احاديثى در ترغيب به گزاردن آن در اين روز است .^۵
اشاره كرديم كه افزون بر اين توقيع - كه در حكم ياد شده و نيز اوقات مكروه نافله ، مورد استناد برخى فقها قرار گرفته - ، ^۶ عمل امام كاظم عليه السلام نيز كه ابن طاووس‏