است ،۱ چنان كه شيخ مفيد ، قائل به جواز آن شده است ؛ امّا بيشتر فقها آن را نپذيرفتهاند . سيّد محمّدكاظم يزدى كه خود قائل به عدم جواز است ، اين توقيع را نقل كرده و چارهاى جز روىگردانى از آن يا توجيه و حمل آن نيافته است .۲
۲۷. روغن زدن مُحرم براى درمان (ح ۶۹۰/۱۸)
روغن زدن براى مُحرم ، اگر چه بوى خوش نداشته باشد ، جايز نيست ؛ امّا در صورت ضرورت ، چنان كه فقها تصريح كردهاند و اختلافى نيز در آن نيست ، منعى ندارد . اين بخش از توقيع ، از جمله احاديثى است كه برخى در استدلال بر جواز اين كار در صورت ناچارى ، به آن استدلال كردهاند .۳
۲۸. گواهى دادن نابينا (ح ۶۹۰/۱۹)
درستى گواهى نابينا كه در اين پاسخ آمده ، موافق احاديث ديگرى است كه شهادت نابينا را در مواردى كه امكان آگاهى وجود دارد ، قابل قبول شمرده است و شيخ حرّ عاملى ، آنها را به همراه اين توقيع در بابى ويژه پذيرش شهادت نابينا و ناشنوا ، آورده است . ۴ غالب فقها نيز اصل حكم را قبول دارند ، چنان كه آل عصفور بحرانى ، خاطرنشان كرده است كه اكثر آنان قبول دارند ؛ امّا در استدلال خود ، اين توقيع را نياوردهاند .۵ سيّد على طباطبايى ، اصل پذيرش شهادت نابينا را در مواردى كه نيازمند ديدن نباشد ، بدون مخالف مىشمارد و حتّى ادّعاى اجماع فقها را بر آن نقل مىكند و سپس مواردى را كه شهادت ، نيازمند ديدن باشد نيز به استناد اين توقيع ،
1.ر.ك: مفتاح الكرامة: ج ۱۳ ص ۶۹۸ ، كفاية الأحكام: ج ۲ ص ۲۱ ، كتاب المكاسب ، شيخ انصارى: ج ۴ ص ۷۹.
2.ر.ك: تكملة العروة الوثقى: ج ۱ ص ۲۵۵ - ۲۵۶.
3.وسائل الشيعة: ج ۱۲ ص ۴۶۲ ، كتاب الحجّ ، شاهرودى: ج ۳ ص ۲۰۸ ، كتاب الحجّ ، گلپايگانى: ج ۲ ص ۱۷۳.
4.وسائل الشيعة: ج ۲۷ ص ۴۰۰.
5.الأنوار اللّوامع: ج ۱۴ ص ۲۴۸.