در نماز نافله ، حتّى بدون عذر نيز جايز شمرده‏اند . مستند فقها دو گروه از احاديث‏اند كه شيخ حرّ عاملى ، آنها را در دو باب جداگانه آورده است .^۱ اين بخش از توقيع كه تنها درصورت ضرورت و سختى ، آن را جايز شمرده ، در رديف دسته نخست ، جزء ادلّه‏اى است كه گزاردن نماز واجب بدون عذر بر مَركب را جايز نمى‏داند . مشابه اين توقيع در باره فرض فراوانىِ بارش برف و باران از امامان ديگر نيز نقل شده است‏^۲ و فقهاى چندى نيز به آن استناد كرده‏اند ،^۳چنان كه شيخ انصارى آن را مورد وفاق فقها دانسته و به سخن برخى فقها ، مانند محقّق حلّى و شهيد اوّل ، اشاره كرده كه آن را امرى اجماعى شمرده‏اند .^۴

۱۷. چگونگى رسيدن به ركوع امام جماعت (ح ۶۹۰/۳)

احاديث چندى بر كفايت درك ركوع امام جماعت در يك ركعت دلالت مى‏كنند كه شيخ حرّ عاملى آنها در بابى ويژه آورده است و اين بخش از توقيع نيز در رديف همان احاديث است ؛^۵ امّا در هيچ يك از احاديث ديگر ، رسيدن به يك تسبيح امام كه در اين توقيع قيد شده ، نيامده و فقها نيز درستى يك ركعت را مقيّد به آن نكرده‏اند . با اين حال ، برخى مانند وحيد بهبهانى و سيّد على طباطبايى ، احتياط را در درك ركوع پيش از پايان يافتن ذكر امام دانسته‏اند .^۶ بهبهانى ، احتمال مى‏دهد مستند اعتبار ذكر مأموم پيش از امام - كه در سخن علّامه حلّى آمده - همين حديث باشد ؛^۷امّا شيخ محمّدحسن نجفى ، استدلال به آن را ضعيف شمرده و گفته است

همين بخش از توقيع است .^۱بحرانى ، اين بخش را مؤيّد آن شمرده كه سجده شكر در نماز مغرب ، پس از گزاردن خودِ نماز است ، نه نافله آن .^۲

۱۴. شرط مالكيت در بيع (ح ۶۸۹/۶)

در نگاه برخى فقها ، يكى از شرايط درستى بيع ، مالك بودن است . برخى فقها در استدلال بر اين نظر به اين بخش از توقيع ، استناد كرده‏اند ، چنان كه بحرانى براى عدم صحّت بيع فضولى به آن استدلال كرده و شيخ انصارى ، آن را در رديف ادلّه‏اى آورده كه در برابر نظر وى ، مبنى بر صحّت بيع فضولى ، قرار دارد .^۳

۱۵. استحباب روزه ماه رجب (ح ۶۹۰/۱)

احاديث متعدّدى در فضيلت روزه تمام ماه رجب ، بويژه بخشى از آن وارد شده است ؛^۴ امّا اين توقيع ، به روزه گرفتن تا پانزده روز توصيه كرده است . از اين رو ، اين حديث ، حمل بر نفى تأكّد استحباب شده است ؛ ^۵ولى محدّث بحرانى احتمال تقيّه داده و متناسب با آن دانسته است . علّامه حلّى ، حكم به كراهت را از احمد بن حنبل ، نقل كرده و احاديثى را از خليفه دوم كه از روزه گرفتن كامل ماه رجب باز مى‏داشته ، شاهد آورده است . ^۶

۱۶. حكم گزاردن نماز واجب روى حيوان سوارى (ح ۶۹۰/۲)

فقها در گزاردن نماز روى حيوان سوارى و داخل كجاوه ، ميان نماز واجب و نماز نافله ، فرق گذاشته‏اند . در نماز واجب ، بدون ضرورت و عذر ، جايز ندانسته‏اند و