در اين توقيع ، اين است كه : آيا حكم قبور امامان عليه السلام نيز همين گونه است يا نه؟ امام زمان عليه السلام از سجده كردن بر قبر امام عليه السلام در هر نمازى كه باشد ، باز داشته است ؛ امّا نماز گزاردن كنار آن را ، به شرطى كه جلوتر از قبر نباشد ، جايز شمرده است . اين توقيع ، در حكم به كراهت يا حرمت فروع مسئله ، مورد توجّه و استناد قرار گرفته است .^۱
علّامه حلّى ، ضمن اين كه مقصود از عدم جواز را كراهت دانسته ، نه حرمت ، خاطرنشان كرده كه از اين توقيع ، كراهت پشت كردن به قبر امام عليه السلام نيز ، هر چند در غير نماز ، فهميده مى‏شود ،^۲ به رغم اين كه اين توقيع در نگاه محقّق حلّى ، ضعيف و شاذّ و مضطرب است ؛^۳ امّا فقهاى ديگر ، سخن وى را نپذيرفته و روايت را قابل استناد ديده‏اند ، چنان كه سيّد محمّد عاملى تصريح كرده كه روايت ، صحيح بوده ، مطابق اصل و عمومات است و مانعى در عمل به آن وجود ندارد . وى گفته محقّق حلّى را مبهم شمرده است .^۴ كسان ديگرى ، مانند : شيخ بهايى ، محمّدباقر مجلسى و فاضل هندى نيز به آن استناد كرده‏اند .^۵

۹. فضيلت تربت امام حسين عليه السلام (ح ۶۸۷ ، ۶۸۸ و ۶۹۰/۱۰)

در اين سه توقيع شريف ، برخى از فضيلت‏هاى تربت امام حسين عليه السلام آمده است . استحباب تسبيح گفتن با تسبيحى كه از آن تربت درست شده باشد ، در احاديث ديگرى نيز آمده است . فقهاى چندى ، از جمله : شيخ يوسف بحرانى ، وحيد بهبهانى و سيّد محسن حكيم ، به اين توقيع نيز استناد كرده و حكم به استحباب آن

بخش از توقيع آمده ، در رديف ساير ادلّه اين مسئله ذكر شده است‏^۱و برخى از فقها مانند محدّث بحرانى و شيخ محمّدحسن نجفى ، بِدان استناد كرده‏اند .^۲سيّد عبد الأعلى سبزوارى ، احاديث اين حكم را فراوان ، بلكه در حدّ تواتر شمرده و از جمله اين توقيع شريف را نيز نقل كرده است .^۳

۷. كفّاره روزه‏خوارى (ح ۶۸۵)

روزه‏خوارى بدون عذر ، افزون بر معصيت ، موجب كفّاره نيز مى‏شود ؛ امّا در باره اندازه آن ، احاديث موجود متفاوت‏اند . ظاهر برخى احاديث ، وجوب يك كفّاره از سه كفّاره (شصت روز روزه گرفتن ، غذا دادن به شصت فقير و آزاد سازى يك برده) است و برخى ، هر سه را با هم واجب شمرده‏اند . شيخ صدوق كه اين توقيع را خود نقل كرده ، به آن فتوا داده و از حديث ديگر ، روى گردانده است ؛ امّا بحرانى ، اين توقيع را مؤيّد حديثى گرفته كه عبد السلام بن صالح هروى از امام رضا عليه السلام نقل كرده و مفاد آن ، فرق‏گذارى ميان موارد است .^۴

۸ . نماز گزاردن كنار قبر امام (ح ۶۸۶ و ۶۹۰/۱۴)

پاره‏اى احاديث ، از نماز گزاردن ميان قبور يا كنار يا بر روى آنها باز داشته‏اند ، مگر اين كه حائلى مانند پرده در ميان باشد يا دستِ‏كم ده ذراع فاصله باشد^۵ و شيخ مفيد ، آن را جايز ندانسته است ؛^۶ امّا فقهايى ديگر ، مانند سيّد محمّد عاملى ، نهى را به قرينه احاديث جواز ، حمل بر كراهت كرده‏اند .^۷ پرسش محمّد بن عبد اللَّه حِميَرى