1.حاجز بن يزيد وشّاء: وكيل ناحيه مقدّسه بوده است. شيخ صدوق ، او را از كسانى شمرده كه بر معجزه‏هاى امام زمان عليه السلام آگاه بودند و از وكيلان بغدادى بوده كه امام عليه السلام را ديده است (ر . ك : ج ۴ ص ۳۳۷ ح ۷۰۴ - ۷۰۵ و ص ۳۴۶ ح ۷۱۴ و ص ۳۷۳ ح ۷۲۳ ، الخرائج و الجرائح: ج ۲ ص ۷۰۰ ، مستدركات علم رجال الحديث : ج ۲ ص ۲۵۵ ش ۲۹۹۹ ، كه مى‏گويد : «بنا بر قول اقوى‏ ، ثقه و جليل است» ، معجم رجال الحديث : ج ۵ ص ۱۶۰ ش ۲۴۴۵ ، كه مى‏گويد : «وكالت ، بر وثاقت دلالت ندارد) .

2.الكافى : ج ۱ ص ۵۲۱ ح ۱۴ ، الإرشاد : ج ۲ ص ۳۶۱ ، إعلام الورى‏ : ج ۲ ص ۲۶۴ ، كشف الغمّة : ج ۳ ص ۲۴۳ ، الصراط المستقيم : ج ۲ ص ۲۴۷ ح ۸ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۳۳۴ .

3.شيخ صدوق ، نام او را در شمار كسانى آورده كه بر معجزه‏هاى امام زمان عليه السلام آگاه بودند و از وكيلانى بوده كه امام عليه السلام را ديده است . گفته شده است : لقب چند نفر است: احمد بن محمّد بن احمد، احمد بن محمّد بن عاصم، محمّد بن سلامه ، عيسى بن جعفر بن عاصم . آية اللَّه خويى مى‏گويد : «مراد از عاصمى ، احمد بن محمّد عاصمى است» (معجم رجال الحديث : ج ۱۴ ص ۱۹۹ ش ۹۱۷۹ و ج ۳ ص ۳۴ ش ۸۱۵) . مامقانى مى‏گويد : «وى با عيسى بن جعفر بن عاصم، ابو جعفر عاصمى ، يكى است» (ر.ك : ج ۵ ص ۹۲ ح ۸۱۰ «بخش ششم / فصل دوم / و اين افراد» ، قاموس الرجال: ج ۱۲ ص ۵۴ ش ۱۳۷ - ۱۳۹ ، تنقيح المقال: ج ۳ ص ۵۴ «فصل الألقاب») .

4.كمال الدين : ص ۴۹۸ ح ۲۳ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۳۳۴ .

1.الغريم : مَن له الدَّين . والمراد به صاحب الزمان عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف ( مجمع البحرين :ج‏۲ ص‏۳۷۷ ) . قال الشيخ المفيد رحمه اللّه : « وهذا رمز كانت الشيعة تعرفه قديماً بينها ، ويكون خطابها للتقيّة » ( الإرشاد : ص‏۳۵۴ ، المستجاد من الإرشاد : ص ۲۴۷ ) . وناقش في ذلك المولى الوحيد البهبهاني في ترجمة محمّد بن صالح بن محمّد الهمداني ، قائلاً : « . . . لا يخلو ذلك من إشكال ، إذ ظاهره أن يكون وكيلاً للصاحب بعد موت أبيه ويكون وكيلاً برأسه عن العسكري عليه السلام ، وللصاحب وبعد موت الأب صارت وكالته عليه السلام إليه » ( تنقيح المقال : ج ۳ ص ۱۳۲ الرقم ۱۰۸۹ ) . قال المحقّق التستري في رجاله وكذا المامقاني : « كون الغريم كناية عن الحجّة المنتظر عليه السلام في الأخبار الكثيرة دون غيره » ( قاموس الرجال : ج ۹ ص ۳۳۵ ح‏۶۸۳۸ ، تنقيح المقال : ج ۳ ص ۱۳۲ ) .