۱ / ۷
نهى از تعيين وقت براى قيام
۶۷۱.كمال الدين- با سندش به نقل از ابو على محمّد بن همّام - : شنيدم محمّد بن عثمان عَمرى - كه خداوند ، روحش را پاك بدارد - مىگويد: توقيعى [چنين] بيرون آمد كه خطّ آن را مىشناختم: «لعنت خدا بر كسى كه نام مرا در مجلسى از مردم ببرد!».
نامهاى نوشتم و زمان فَرَج را از وى پرسيدم. توقيعى برايم آمد: «وقتگذاران ، دروغ مىگويند» .۱
۱ / ۸
نهى از بردن نام و شناساندن مكان امام عليه السلام
۶۷۲.الكافى- با سندش به نقل از ابو عبد اللَّه صالحى۲ - : پس از درگذشت امام عسكرى عليه السلام ، ياران ما از من خواستند كه از نام و جا[ى جانشين او] بپرسم. جواب آمد: «اگر آنان را به نام ، راهنمايى كنى، آن را پخش مىكنند و اگر جاى را بدانند، آن را [به حاكمان ستمگر] نشان مىدهند».۳
۶۷۳.الغيبة ، طوسى- با سندش به نقل از على بن صدقه قمى - : توقيعى براى محمّد بن عثمان عَمرى آمد ، بى آن كه او خواسته باشد ، به او دستور داده بود به كسانى كه پيجوى نام هستند، بگويد: «يا ساكت مىمانند و به بهشت مىروند ، يا سخن مىگويند و به دوزخ مىروند ؛ چرا كه آنان اگر از نام [امام] آگاه شوند، آن را پخش مىكنند و اگر از مكّان اطّلاع يابند، [مأموران حكومت را] به سوى آن ره مىنمايند».۴
1.كمال الدين : ص ۴۸۳ ح ۳ (با سند معتبر) ، إعلام الورى : ج ۲ ص ۲۷۰ ، بحار الأنوار : ج ۵۳ ص ۱۸۴ ح ۱۴ .
2.شايد همان ابو عبد اللَّه بن صالح باشد (ر . ك : ص ۳۳۱ ح ۷۰۲) .
3.الكافى : ج ۱ ص ۳۳۳ ح ۲ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۳۳ ح ۸ .
4.الغيبة ، طوسى : ص ۳۶۴ ح ۳۳۱ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۳۵۱ .