باره موضوعى بپرسم. البتّه من در باره آنچه مى‏خواهم بپرسم ، شك ندارم؛ زيرا اعتقاد دينى‏ام اين است كه زمين از حجّت ، خالى نمى‏ماند، مگر آن گاه كه چهل روز به قيامت مانده باشد و چون آن روز بشود، حجّت برداشته و درِ توبه بسته مى‏شود و آن گاه ، ايمان كسانى كه پيش‏تر ايمان نياورده يا خيرى در ايمان آوردن خود به دست نياورده‏اند ، ^۱ سودشان نمى‏بخشد. اينان ، بدترين‏هايى از خلق خداوند عزّ و جل هستند و قيامت در زمان همين افراد برپا مى‏شود ؛^۲ بلكه دوست دارم بر يقينم افزوده شود. ابراهيم عليه السلام نيز از پروردگارش عزّ و جل خواست كه به او نشان دهد چگونه مردگان را زنده مى‏كند و خدا فرمود: «مگر ايمان ندارى؟ . گفت : چرا؛ امّا براى اين كه دلم آرام گيرد» .^۳
ابو على احمد بن اسحاق هم به من گفت كه : از ابو الحسن (امام هادى عليه السلام) پرسيدم: با چه كسى مرتبط باشم ، يا از چه كسى فرا گيرم؟^۴ و سخن چه كسى را بپذيرم؟
به او (ابوعلى) فرمود: «عَمرى ، مورد وثوق من است. پس آنچه او از جانب من به تو رساند، از من رسانده است و آنچه از قول من به تو گفت، از قول من گفته است. بنا بر اين، از او حرف‏شنوى و اطاعت‏كن؛ زيرا او مورد وثوق و امين است».
همچنين ابو على به من گفت كه همين سؤال را از ابو محمّد (امام عسكرى عليه السلام) كرده و ايشان به او فرموده است: «عَمرى و پسرش مورد وثوق اند. پس هر چه از جانب من به تو برسانند ، از جانب من رسانده‏اند و آنچه به تو بگويند، از جانب

۲ / ۱۴

سيما

۷۹۲.يكى از پاسبانان عراق براى على بن قيس‏^۱ حكايت نموده كه : چندى پيش در سامرّا شاهد بودم كه سيما^۲ درِ خانه‏[ى امام عسكرى عليه السلام‏] را شكست و [امام زمان عليه السلام‏] با تبرى در دست بيرون آمد و به او فرمود: «در خانه من چه مى‏كنى؟» .
سيما گفت: جعفر گفته كه پدر شما از دنيا رفته و فرزندى نداشته است. اگر خانه شماست، پس من بر مى‏گردم . و از خانه خارج شد.
على بن قيس گفت: يكى از خدمتكاران خانه بيرون آمد. من در باره اين خبر از او پرسيدم. گفت: چه كسى اين را به تو گفته است؟ گفتم: يكى از پاسبان‏هاى عراق به من گفت. خادم گفت: واقعاً كه هيچ چيزى از مردم پنهان نمى‏ماند!^۳

۲ / ۱۵

عثمان بن سعيد

۷۹۳.عبد اللَّه بن جعفر حِمْيَرى‏^۴ مى‏گويد كه : من و شيخ ابو عمرو (عثمان بن سعيد) - كه خدايش رحمت كند - نزد احمد بن اسحاق رفتيم. احمد بن اسحاق به من اشاره كرد كه از شيخ در باره جانشين بپرسم. من به شيخ گفتم: اى ابو عمرو! مى‏خواهم از تو در