۹۸۳.الكافى - با سندش به نقل از مفضّل بن عمر - : شنيدم كه امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «مبادا [نام امام زمان را ]مشهور كنيد! هان! به خدا سوگند، امام شما سالهاى سال از ديدهها نهان خواهد شد و شما آزمايش مىشويد تا آن جا كه گفته شود: او مُرده يا كشته شده و معلوم نيست به كجا رفته است. و ديده مؤمنان بر او اشك خواهند ريخت و مانند واژگونىِ كشتى در امواج دريا، زير و رو خواهيد شد و تنها، كسى نجات مىيابد كه خداوند، [ولايت ما را] از او پيمان گرفته و ايمان را در دلش استوار داشته و او را با روحى از خودش تأييد نموده است».۱
۹۸۴.كمال الدين - با سندش به نقل از حسن بن محمّد بن صالح بزّاز - : شنيدم كه امام حسن عسكرى عليه السلام مىفرمايد: «پس از من، فرزندم، جانشين من است و او كسى است كه سنّتهاى [برخى] پيامبران مانند عمر طولانى و غيبت از امّت، در وى نيز جارى مىشود تا آن جا كه از دراز شدن مدّت [غيبتش]، دلها سخت مىشوند و جز كسى كه خداى عزّ و جل ايمان را در دلش استوار و با روحى از خودش تأييدش كرده است، بر عقيده امامت و ظهور او باقى نخواهد ماند».۲
۹۸۵.كمال الدين - با سندش به نقل از جابر بن يزيد جعفى - : شنيدم كه جابر بن عبد اللَّه انصارى مىگفت: هنگامى كه خداى متعال، آيه «اى مؤمنان! خدا و پيامبرش و نيز اختياردارانتان را اطاعت كنيد» بر پيامبرش محمّد صلى اللّه عليه و آله نازل كرد، گفتم: اى پيامبر خدا! خدا و پيامبرش را شناختهايم؛ امّا اختياردارانى كه خداوند، اطاعتشان را با اطاعت خود همراه كرده است، چه كسانى اند؟
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود: «اى جابر! آنان جانشينان من و پيشوايان مسلمانان پس از من هستند. نخستين ايشان، على بن ابى طالب است و سپس حسن و حسين، آن گاه على بن الحسين و پس از او محمّد بن على - كه در تورات به "باقر" معروف است و تو اى جابر! به زودى او را درك مىكنى و چون او را ديدى، سلام مرا به او برسان - ، سپس جعفر بن محمّد صادق، موسى بن جعفر، على بن موسى، محمّد بن على، على بن محمّد، حسن بن على و آن گاه همنام و همكنيهام، حجّت خدا در زمينش و باقى نگاه داشتهاش ميان بندگانش، محمّد بن حسن بن على است كه خداوندِ والاياد، شرق و غرب زمين را به دست او مىگشايد. او كسى است كه از پيروان و دوستانش نهان مىشود و در آن دوران، جز كسى كه خداوند، دلش را به ايمان آزموده است، بر عقيده به امامتش استوار نمىمانَد». ۳
1.الكافى : ج ۱ ص ۳۳۶ ح ۳ ، كمال الدين : ص ۳۴۷ ح ۳۵ ، دلائل الإمامة : ص ۵۳۲ ح ۵۱۲ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۸۱ ح ۹. نيز، براى ديدن همه حديث، ر. ك: همين دانشنامه : ج ۷ ص ۲۳۰ ح ۱۲۸۸ .
2.كمال الدين : ص ۵۲۴ ح ۴ ، الصراط المستقيم : ج ۲ ص ۲۳۸ ، بحار الأنوار : ج ۵۱ ص ۲۲۴ ح ۱۱ .
3.كمال الدين : ص ۲۵۳ ح ۳ ، إعلام الورى : ج ۲ ص ۱۸۱ ، قصص الأنبياء، راوندى : ص ۳۶۰ ح ۴۳۶ ، العدد القويّة : ص ۸۵ ح ۱۴۹ ، بحار الأنوار : ج ۳۶ ص ۲۴۹ ح ۶۷ .