۹۸۱.كمال الدين - با سندش به نقل از حسين بن خالد ، از امام رضا عليه السلاماز امام كاظم عليه السلام، از امام صادق عليه السلام، از امام باقر عليه السلام، از امام زين العابدين عليه السلام، از امام حسين عليه السلام - : [پدرم ]امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام فرمود : «اى حسين! نهمين فرزند تو، قائم به حق، آشكار كننده دين و گستراننده عدالت است».
به ايشان گفتم: اى امير مؤمنان! آيا اين، شدنى است؟
فرمود: «آرى، سوگند به كسى كه محمّد را به نبوّت برانگيخت و او را بر همه آدميان برترى بخشيد؛ امّا اين پس از غيبت و حيرتى خواهد شد كه در آن، جز مخلصانى كه آسودگى برخاسته از يقين را چشيده باشند، بر دين او، باقى نخواهند ماند؛ كسانى كه خداى عزّ و جل، ولايت ما را از ايشان پيمان گرفته و ايمان را در دلهايشان استوار داشته و با روحى از خودش تأييدشان نموده است».۱
۹۸۲.الكافى - با سندش به نقل از مفضّل بن عمر - : نزد امام صادق عليه السلامبودم و گروهى در خانه نزد ايشان بودند كه گمان كردم با اين سخن، غير مرا مقصود دارد. فرمود: «هان! به خدا سوگند ، صاحب اين امر از شما غايب خواهد شد و چنان از يادها خواهد رفت كه گفته خواهد شد: مرده است يا هلاك شده و معلوم نيست كه به كجا رفته است، و واژگون مىشويد آن گونه كه كشتى در امواج دريا واژگون مىشود. تنها، كسى نجات مىيابد كه خداوند، [ولايت ما را] از او پيمان گرفته و ايمان را در دلش استوار داشته و با روحى از خودش تأييد كرده باشد».۲
