۹۵۱.كمال الدين - با سندش به نقل از ابو حمزه، از امام باقر عليه السلام - : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: «خوشا به حال كسى كه قائم خاندان ما را درك كند، در حالى كه قبل از قيامش و در روزگار غيبتش او را امام خود گرفته است و با دوستان او دوستى و با دشمنان او دشمنى ورزيده ، كه چنين كسى، از همراهان و دوستان من و گرامىترينِ امّتم نزد من در روز قيامت خواهد بود».۱
ى - اشتياق امير مؤمنان عليه السلام به ديدار او
۹۵۲.الكافى - با سندش به نقل از ابو اسحاق - : يكى از ياران امير مؤمنان عليه السلام - كه مورد اعتماد است - ، برايم گفت كه آنها شنيدهاند امير مؤمنان عليه السلام در سخنرانىاش فرمود: «خدايا! من مىدانم كه همه علم، پنهان نمىشود و ريشه آن نمىخشكد و تو زمينت را از حجّت خود بر مردمانت تهى نمىگذارى ؛ حجّتى آشكار و بىپيرو، يا بيمناك و ناپيدا ، تا آن كه حجّت تو از ميان نرود و اوليايت پس از آن كه هدايتشان نمودى، گمراه نشوند . پس اين اوليا كجا و چند تن اند؟ آنها كمشمارترين اند؛ ولى نزد خداى والاياد، بزرگترين منزلت را دارند . آنان، پيرو راهبران دين و پيشوايان هدايت اند ؛ كسانى اند كه از آداب آنان پيروى مىكنند و راه آنان را مىپويند .
اين گونه است كه علم و ايمان حقيقى به آنها رو آورده و روحهايشان ، راهبران علم را پاسخ گفته و آنچه را از ديگران دشوار مىبينند ، از آنان به آسانى پذيرفتهاند و به آنچه تكذيب كنندگان از آن مىرمند و اسرافكاران نمىپذيرند ، انس مىگيرند . ايشان پيروان عالمان اند . با اطاعت از خداى - تبارك و تعالى - و اوليايش ، همراه دنياپرستان شدند و به تقيّه در دين خود و بيم از دشمنشان ، باور داشتند . روحهايشان از عرش اعلا آويخته است و عالمانشان و پيروان آنها ، در حكومت باطل ، گنگ و لال و چشم به راه حكومت حق هستند و خداوند، حق را به زودى با كلمات خود، محقّق مىكند و باطل را مىزدايد .
وه ، وه ! خوشا به حال آنان و شكيبشان بر دين خود در حال متاركه جنگ [با حاكمان ستمكار] ! چه قدر مشتاق ديدنشان به گاه پديدار شدن حكومتشان هستم و خداوند به زودى، ما و ايشان و نيز افراد صالح از پدران و همسران و فرزندانشان را در باغهاى جاويدان، گرد هم مىآورَد» .۲
