۹۴۱.مجمع البيان‏ - به نقل از عيّاشى با سندش، از منهال قصّاب - : به امام صادق عليه السلام گفتم: از خدا بخواه كه شهادت را روزىِ من كند.
فرمود: «آن كس از شما كه اين امر (ولايت و قيام) را بشناسد و منتظر آن باشد و اين را خداخواهانه و نيكوكارانه [نه رياكارانه ]دنبال كند، به خدا سوگند ، مانند كسى است كه با شمشيرش همراه قائم خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله جهاد مى‏كند». سپس فرمود: «بلكه به خدا سوگند، مانند كسى است كه با شمشيرش همراه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مى‏جنگد». سپس براى بار سوم فرمود: «بلكه به خدا سوگند، مانند كسى است كه در سراپرده پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به شهادت رسيده است، و در باره شما آيه‏اى از كتاب خدا نازل شده است».
گفتم: فدايت شوم! چه آيه‏اى؟
فرمود: «سخن خداى عزّ و جل: «آنان كه به خدا و فرستادگانش ايمان آوردند، نزد خدايشان انسان‏هايى راستين و شهيدند»». سپس فرمود: «به خدا سوگند، شما نزد خدايتان، انسان‏هايى راستين و شهيد به شمار آمده‏ايد».^۱

۹۴۲.الغيبة، نعمانى‏ - با سندش به نقل از ابو بصير - : امام صادق عليه السلامفرمود: «هر يك از شما بايد خود را براى خروج قائم، آماده كند، هر چند با فراهم آوردن تيرى؛ چرا كه خداوند متعال اگر اين نيّت او را بداند، اميد مى‏برم كه عمر او را طول دهد تا قائم را درك كند و از ياوران و ياران ايشان شود».^۲

۹۴۱.مجمع البيان : رَوَى العَيّاشِيُّ بِالاِسنادِ عَن مِنهالٍ القَصّابِ ، قالَ : قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام : اُدعُ اللَّهَ أن يَرزُقَنِي الشَّهادَةَ ، فَقالَ عليه السلام :
العارِفُ مِنكُم هذَا الأَمرَ ، المُنتَظِرُ لَهُ ، المُحتَسِبُ فيهِ الخَيرَ ، كَمَن جاهَدَ وَاللَّهِ مَعَ قائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ عليه السلام بِسَيفِهِ . ثُمَّ قالَ : بَل وَاللَّهِ كَمَن جاهَدَ مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله‏بِسَيفِهِ ، ثُمَّ قالَ الثّالِثَةَ : بَل وَاللَّهِ كَمَنِ استُشهِدَ مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله في فُسطاطِهِ .
وفيكُم آيَةٌ مِن كِتابِ اللَّهِ . وقُلتُ : وأَيُّ آيَةٍ جُعِلتُ فِداكَ ؟ قالَ : قَولُ اللَّهِ عزّ و جلّ : « وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُوْلَل-ِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَدَاءُ عِندَ رَبِّهِمْ » ثُمَّ قالَ : صِرتُم وَاللَّهِ صادِقينَ شُهَداءَ عِندَ رَبِّكُم .

۹۴۲.الغيبة للنعماني : حَدَّثَنا أحمَدُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ سَعيدٍ ، قالَ : حَدَّثَنا أحمَدُ بنُ يوسُفَ بنِ يَعقوبَ أبُو الحَسَنِ الجُعفِيُّ ، قالَ : حَدَّثَنا إسماعيلُ بنُ مِهرانَ ، قالَ : حَدَّثَنَا الحَسَنُ بنُ عَلِيِّ بنِ أبي حَمزَةَ ، عَن أبيهِ ووُهَيبٍ ، عَن أبي بَصيرٍ ، قالَ : قالَ أبو عَبدِ اللَّهِ عليه السلام :
لِيُعِدَّنَّ أحَدُكُم لِخُروجِ القائِمِ ولَو سَهماً ، فَإِنَّ اللَّهَ تَعالى‏ إذا عَلِمَ ذلِكَ مِن نِيَّتِهِ ، رَجَوتُ لِأَن يُنسِئَ‏^۱ في عُمُرِهِ حَتّى‏ يُدرِكَهُ فَيَكونَ مِن أعوانِهِ وأَنصارِهِ .