د - مانند جنگجوى سپاه قائم عليه السلام
۹۴۰.الكافى - با سندش به نقل از عبد الحميد واسطى - : به امام باقر عليه السلامگفتم: خدايت بهسامان دارد ! ما كار و بازارمان را در انتظار اين امر، رها كردهايم، تا آن جا كه نزديك است برخى از ما دست گدايى دراز كند.
امام عليه السلام فرمود: «اى عبد الحميد! آيا چنين مىبينى كسى كه خود را وقف خدا كرده است، خداوند براى او راه گشايشى نمىگذارد؟ به خدا سوگند، چنين نيست! خداوند برايش راه گشايشى مىگذارد. خداوند، بندهاى را كه امر ما را زنده مىكند ، مىآمرزد».
گفتم: خدايت به سامان آورد! فرقه مرجئه۱ مىگويند : ما از اين باور، زيانى نمىكنيم و هنگامى كه قائم ظهور كند، ما و شما يكسان خواهيم بود .
فرمود: «اى عبد الحميد! راست گفتهاند. هر كس توبه كند، خداوند به سوى او باز مىگردد و هر كس در نهان، دورويى كند، خداوند، بينىاش را به خاك مىمالد و هر كس امر ما را افشا كند، خداوند، خونش را مىريزد. خداوند، آنان را به خاطر اسلام ذبح مىكند، همان گونه كه قصّاب، گوسفند را ذبح مىكند».
گفتم: پس، آن روز، ما با اين مردم، يكسان هستيم؟
فرمود: «نه؛ شما آن روز، فرادستان و حاكمان زمين هستيد و جز اين، در دين ما جايى ندارد». گفتم: اگر قبل از اين كه قائم را درك كنم ، بميرم، چه مىشود؟
فرمود: «اگر كسى از ميان شما بگويد: "اگر قائم را درك كردم، يارىاش مىدهم"، مانند شمشيرزن در ركاب اوست و شهادت در ركاب او، دو شهادت است [يك شهادت به خاطر كشته شدن و يكى هم به خاطر ايمان و قصد يارى نمودن امام عليه السلام]».۲
1.مرجئه ، فرقهاى از مسلمانان هستند كه معتقدند خداى متعال، عذاب گناهكاران را به تأخير مىاندازد؛ امّا محتمل است مقصود از «مرجئه» در اين جا، كسانى باشند كه امام على عليه السلام را متأخّر و پس از سه خليفه ديگر، خليفه مىدانند و آن گاه در امتداد ايشان، مانند شيعه هستند .
2.الكافى : ج ۸ ص ۸۰ ح ۳۷ ، المحاسن : ج ۱ ص ۲۷۷ ح ۵۴۵ ، الصراط المستقيم : ج ۲ ص ۲۶۲ (با عبارت مشابه) ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۱۲۶ ح ۱۶ . نيز ر . ك : همين دانشنامه : ص ۴۰۴ ح ۹۹۷ .
