۹۰۰.الغيبة ، نعمانى - با سندش به نقل از منصور صيقل - : امام صادق عليه السلامفرمود: «اگر روزى ، صبح تا شام، امامى از خاندان محمّد صلى اللّه عليه و آله را نديدى ، همان كسى را دوست بدار كه دوست مىداشتى و همان را دشمن بدار كه دشمن مىداشتى و همان را سرپرست خود بگير كه پيشتر سرپرست گرفته بودى و صبح و شام، منتظر فَرَج باش» ۱. ۲
۹۰۱.الأمالى ، مفيد - با سندش به نقل از حَنَش بن مُعتمِر - : بر امير مؤمنان على عليه السلام وارد شدم. او در حياط تكيه داده بود. گفتم: سلام و رحمت و بركات خدا بر تو، اى امير مؤمنان! چگونه صبح كردى؟
امام عليه السلام سرش را بالا آورد و جواب سلام مرا داد و فرمود: «صبح كردم ، در حالى كه دوستدارمان را دوست دارم و بر دشمنىِ دشمنمان شكيبا هستم. بى گمان، دوستدار ما هر روز و شب، منتظر آسايش و فَرَج است».۳
1.شايد مقصود اين باشد كه بر حالت پيشين خود بمانيد و در محبّت امامان پيشين و معرفت و يقين اوّليه خود ترديد نكنيد تا به صورت كامل و روشن، امر امام زمان عليه السلام برايتان آشكار شود. در اين باره، ر. ك: بحار الأنوار: ج ۵۲ ص ۱۳۳. (م)
2.الغيبة، نعمانى : ص ۱۵۸ ح ۳ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۱۳۳. نيز، ر . ك : الكافى : ج ۱ ص ۳۴۲ ح ۲۸، كمال الدين : ص ۳۴۸ ح ۳۷ .
3.الأمالى، مفيد : ص ۲۳۲ ح ۴ ، بحار الأنوار : ج ۶۸ ص ۳۸ ح ۸۱ .