من جريان سرداب را براى ايشان تعريف كردم و گفتم: پاسخ سؤالم را حواله كردند به اينجا!
ايشان پس از شنيدن سخن من خيلى گريه كرد. هِق هِق‏^۱ مى‏كرد و اشك از ريشش پايين مى‏آمد.
من پس از اين جريان ايشان را رها نكردم، چون در سرداب به خودم گفته شده بود: او از زبان ما سخن مى‏گويد!

۵ / ۶

تشرّف سيّد حسن دُرافشان‏

در تاريخ هشتم فروردين ماه ۱۳۹۱ ش ديدارى داشتم‏^۲ با آية اللَّه سيّد جعفر سيدان. از ايشان تقاضا كردم كه داستان تشرف مرحوم حجّة الاسلام و المسلمين سيد حسن دُرافشان، ساكن مشهد و عموزاده حضرت آية اللَّه سيّد على سيستانى - حفظه اللَّه - را تعريف كنند.
آية اللَّه سيدان فرمود: داستان شيرينى است. آقاى دُرافشان، مرد بسيار فوق العاده‏اى بود. از نظر زهد، نمونه بود. منبر مى‏رفت، منبرهاى يكى - دو ساعته! يكصد و پنج سال عمر كرد، و تا همان روزهاى آخر، منبرش را مى‏رفت. الغدير تدريس مى‏كرد. تأليفى در علم تجويد دارد. در علوم غريبه هم قوى بود. جلسه تفسيرى داشت شب‏هاى سه شنبه. جلسه‏اش در منزل همشيره زاده بنده، آقاى حسين پور، بود. قبل از يكى از جلسات، به همشيره زاده گفتم: به آقاى درافشان بگو امشب تفسير نگويد و به جاى آن، كراماتى را كه او از جدّشان مرحوم [آية اللَّه‏] سيّد على

كرد. وى گفت:
من درباره صحت اين روايت: «نَزِّهونا عن الربوبية^۱ وقولوا فينا ما شئتم»^۲كه درباره مقام اهل بيت عليهم السلام وارد شده، ترديد داشتم. مضمون اين روايت به من نچسبيده بود. نمى‏دانستم اين روايت از اهل بيت عليهم السلام صادر شده يا نه. در سفرى كه به عتبات داشتم، در زيارت سامرا هنگامى كه به سرداب امام زمان عليه السلام رفتم، اين سؤال از ذهنم گذشت كه اين حديث از خاندان شما صادر شده يا نه؟
آقا فرمودند: بر مى‏گردى تهران مى‏روى پيش ميرزا عبدالعلى تهرانى‏^۳ ، سؤالت را از او مى‏پرسى، زيرا او از زبان ما سخن مى‏گويد!
من آقا ميرزا عبدالعلى را نمى‏شناختم، وقتى به تهران برگشتم، آدرس منزل ايشان را گرفتم و خدمت ايشان رسيدم. پس از سلام و احترام نشستم، خواستم مسئله خود را بگويم، ايشان فرمود: مى‏دانم كدام روايت را مى‏گويى!
از جا برخاست، رفت از كتابخانه كتابى را آورد و باز كرد، روايت را آورد و خواند و فرمود: اين روايت از اهل بيت عليهم السلام صادر شده است!